ابراهیم کردی - ۱- دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق دادرسی اداری، دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری قوه قضاییه، تهران، ایران
لیدا سیف - ۲- کارشناسی الهیات، گرایش فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه پیام نور نهاوند، همدان، ایران

مسئله پذیرش مسئولیت مدنی دولت تا مدتها یکی از چالش های مهم در حوزه مسئولیت مدنی بوده است. در حال حاضر، علی رغم گذار از دوره مصونیت مطلق دولت و پذیرش مسئولیت مدنی برای دولت ها در نظام بین المللی و حقوق داخلی کشورها، کماکان در برخی حوزه ها خلاء قانون گذاری و گاه حتی خلاء نظریه پردازی برای پذیرش مسئولیت مدنی دولت ها وجود دارد. بر مبنای مسئولیت مدنی بین زیان زننده و زیان دیده، رابطه ای خاص به وجود می آید، که همان جبران خسارت است. بنابراین مسئولیت مدنی در معنی عام و وسیعش هم مسئولیت قراردادی و هم مسئولیت خارج از قرارداد را در بر می گیرد. زیرا در هر دو مسئله مهم، بحث جبران خسارت است. اما تفاوت اساسی این دو با هم برمی گردد، به وجود یا عدم وجود قرارداد بین طرفین. قلمرو مسئولیت مدنی از جائی آغاز می شود، که بین طرفین قراردادی برای انجام تعهد وجود نداشته باشد. شاید نخستین هدفی که از مسئولیت مدنی مد نظر بود، جبران خسارات است که در نتیجه عمل شخص به دیگری وارد می آمد.

خسارات بدنی، اصل لزوم جبران خسارت، اهداف مسئولیت مدنی