علیرضا زارع - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایرا ن
نگین مقتدری سرشت - دانشجوی کارشناسی حقوق، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران
فاطمه دهقان - دانشجوی کارشناسی حقوق، موسسه آموزش عالی زند، شیراز، ایران

در دهه های اخیر با گسترش و پیشرفت علوم و فناوری در صنایع گوناگون و افزایش تقاضا برای کالاهای صنعتی، به محیط زیست آسیب های جدی وارد شده و بحران های زیست محیطی، تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین به دغدغه ای مهم در سطح جهانی تبدیل گردیده است. انتشار آلاینده ها علاوه بر زیان های اقتصادی، منجر به اتلاف منابع انسانی و کاهش امید به زندگی و افزایش بیماری و مرگ و میر گردیده است؛ همچنین، ملاحظات بین نسلی بر حفظ این ثروت ملی و عمومی برای نسل حاضر و نسلهای آینده تاکید دارد؛ به همین علت، دولت ها تلاش می کنند با اتخاذ سیاست های مختلف، بر مشکلات محیط زیست از جمله آلودگی هوا، تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین فائق آیند. در این بین، مالیات ها می توانند به عنوان ابزاری موثر در کاهش تخریب محیط زیست استفاده گردد. دولت ها برای کنترل آلاینده ها و آلودگی ها، از ابزارهایی از قبیل اجرای سیاست مالیات های زیست محیطی استفاده می کنند. مالیات های زیست محیطی یکی از سیاست های مالی در حفظ و نگهداری از محیط زیست می باشد که در کشورهای گوناگون از آن استفاده می شود. مالیات سبز در اصطلاحات جدید مالیاتی، به عنوان پایه های موثر و اجرایی به منظور کنترل آلودگی محسوب می گردد؛ این نوع مالیات بر پایه هزینه می باشد و نسبت به هر واحد انتشار آلاینده یا تخریب زیست محیطی وضع می گردد و از راه افزایش هزینه های اجتماعی باعث کاهش سطح تولید آلاینده ها به میزان بهینه اجتماعی آن و در نتیجه کاهش آلاینده ها می شود. در این نوشتار سعی شده ضمن مروری بر پیمان های بین المللی تغییرات اقلیمی، به بررسی وضع مالیات سبز به عنوان راهکا ری برای جلوگیری از تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین؛ و نیز آثار و پیامدهای این نوع مالیات، پرداخته شود.

مالیات سبز، قوانین مالیاتی، تغییرات اقلیمی، حفاظت از محیط زیست، نظریه پیگو