سیدجواد هاشمی اردکانی - استادیار، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، ایران
مهوش حسینی - دانشجوی کارشناسی رشته علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور واحد سپیدان

بیشتر آنچه ما درباره تاثیرات تشویق و عدم تشویق بر یادگیری و انگیزش می دانیم از مطالعاتی فردی بدست آمده اند.بسیاری از کارها در زمینه یادگیری گروهی اینکه بعد از حذف تشویق چه اتفاقی می افتد را مورد آزمایش قرار نداده اند .مطلبی که معلمان در استفاده از تشو.یق برای پشتیبانی آموزش گروهی در باره آن نگران هستند این است که آیا چنین حمایتهایی در واقعیت قابل اجرا هستند یا خیر ).انجام مطالعه در زمینه تلاقی انگیزش و کار گروهی فرصتی برای پی بردن به ایننگرانی ها ایجاد می کند درحالیکه همچنین نظریات ما را در زمینه هر دو این موضوعات مورد بازبینی قرار می دهد: ۱) باتفکیک اثرات اجتماعی تعامل در زمینه انگیزش و ۲) با تعمیق درک ما برای این که کی و چرا یادگیری گروهی نتایج متفاوتیاز یادگیری فردی ارائه می دهد. این مطالعه این مطلب را که آیا تشویق و عدم تشویق ممکن است در عمل برای افراد متفاوتباشد بررسی می نماید. براساس تئوری ارزیابی از خود ) ، حدس می زنیم که طبیعت تعامل ممکن است بعدی متعامد درشرایط یادگیری داشته باشد که می تواند منجر به نتایج متفاوت برای گروه ها در مقایسه با افراد باشد. مخصوصا ، ما اینفرضیه را دنبال می کنیم که حذف تشویق ممکن است بر تاثی نامطلوب کمتر بر یادگیری گروهی داشته باشد تا یادگیریفردی زیرا الگوهای تعامل سازنده ممکن است حتی پس از کاهش انگیزه فردی نیز داشته باشند. سپس مقالات را در زمینهیادگیری و انگیزش گروهی پیش از گذار به مرور دقیق مورد بررسی قرار می دهیم.

تشویق، عدم تشویق، ایجاد انگیزه