کامبیز حمیدی - استادیار،گروه مدیریت،واحد همدان،دانشگاه آزاد اسلامی،همدان،ایران.
قاسم منصوری - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت،واحد همدان،دانشگاه آزاد اسلامی،همدان،ایران.

حکومت ها به فراخور فضای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی نوع حکمرانی خود را تغییر می دهند. تحولات سریع در فناوری موجبایجاد شکل جدیدی از حکمرانی در سازمان های دولتی به نام حکمرانی شبکه ای شده است. حکمرانی شبکه ای به مجموعه ای ازبازیگران دولتی و غیردولتی اشاره دارد که به منظور تصمیم گیری در رابطه با حل مسائل و مشکلات عمومی، ایجاد ارزش عمومی و ارائه خدمات عمومی با یکدیگر به طور رسمی یا غیررسمی تعامل و مشارکت دارند.حکمرانی شبکه ای هم به عنوان شکلی ازمدیریت و هم به عنوان پاسخی برای نگرانی های مربوط به شکست سازوکارهای اداره سلسله مراتبی و متمرکز، شکل نوینی از حکمرانی در کنار حکمرانی بازاری و سلسله مراتبی بود. حکمرانی شبکه ای ویژگیهایی چون شکسته شدن ساختار سلسله مراتبی حکمرانی، ایجاد تغییر در مفهوم سیاست، خودکار بودن نظام مند و بالا بودن ظرفیت حل مسائل عمومی را با خود به همراه دارد. البته حکمرانی شبکه ای با چالشهایی همچون مدیریت مطلوب شبکه، دمکراتیک بودن، پاسخگویی و تنظیم ارتباطات روبرو است.با توجه به شرح پیشگفت در این مقاله بر آن شدیم تا مفهوم حکمرانی شبکه ای را مورد بررسی قرار دهیم.

حکمرانی، حکمرانی شبکه ای،شبکه حکمرانی ،حکمرانی بازاری،سلسله مراتبی حکمرانی.