حسین سلیمی - استاد روابط بین الملل، گروه روابط بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
محدثه حیدری - کاندیدای دکتری روابط بین الملل، گروه روابط بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

در حال حاضر جهان شاهد گذار اقتصادی از قدرت های بزرگ غربی به سمت بازارهای نوظهور است. بحران های جدید به خصوص کووید ۱۹، پیشرفت های عظیم و هژمونی غرب با محوریت ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا را به چالش کشیده اند. درحالی که در آغاز هزاره، حرکت اتحادیه اروپا به سمت اتحادیه اقتصادی و سیاسی، یک روند غیرقابل مقاومت و برگشت ناپذیر تلقی می شد، با شیوع کووید ۱۹ و تشدید سایر بحران های موجود، در شرایط پیچیده تری قرار گرفت. در این نوشتار این پرسش ها مطرح شده اند که در دورنمای ۲۰۵۰، اولا مهم ترین کنش‎گران اقتصاد سیاسی جهانی چه کشورهایی هستند؟ و دوما اتحادیه اروپا چه جایگاهی در بین سایر کنش‎گران اقتصاد سیاسی جهانی دارد؟ به عبارتی هدف اصلی مقاله این است که با سنجش وزن سایر کنش‎گران در اقتصاد سیاسی جهانی مهم ترین رقبای اتحادیه در دورنمای ۲۰۵۰ را شناسایی کند و با استفاده از تحلیل نرم افزاری جایگاه اتحادیه را در بین این کنش‎گران مشخص سازد. در این نوشتار تلاش شده به دو پرسش مذکور با استفاده از برگزاری پنل خبرگی و روش تحلیل ساختاری مکتور (دو روش آینده پژوهی) و بهره گیری از بروزترین منابع موجود، پاسخ داده شود. سازمان دهی مقاله به این شیوه است که ابتدا مروری صورت گرفته بر چارچوب نظری مقاله که نهادگرایی است و سپس مهم ترین کنش‎گران آینده اقتصاد سیاسی جهانی بررسی شده اند. در ادامه تحلیل داده های پژوهش به وسیله نرم افزار مکتور (یکی از روش های مرسوم در مکتب لاپراسپکتیو (la prospective)) انجام شده و درنهایت جمع بندی ارائه شده است.

اقتصاد سیاسی جهانی, آینده پژوهی, لاپراسپکتیو, مکتور, اتحادیه اروپا, کنش‎گران اقتصادی