رضا احمدی شریف - دانشجوی دکتری، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران
حمیدرضا ذاکرین - استادیار، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران
معرفت مصطفوی راد - استادیار، بخش علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان، سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، رشت، ایران.
سعید سیف زاده - دانشیار، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران
سید علیرضا ولدآبادی - دانشیار، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران

به منظور ارزیابی فعالیت های فیزیولوژیک بادام زمینی در واکنش به رژیم های مختلف آبیاری و کاربرد برگی اتانول آزمایشی در طی فصل زراعی ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آزمایشی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل چهار سطح رژیم آبیاری پس از ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A به عنوان کرت اصلی و سه سطح اتانول ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد حجمی به عنوان کرت فرعی بود. اثر متقابل بین رژیم آبیاری × الکل اتانول بر تمامی صفات اندازه گیری شده در بادام زمینی در سطح احتمال یک درصد معنی دار گردید. تنش خشکی سبب کاهش عملکرد دانه در واحد سطح، شاخص کلروفیل برگ و رطوبت نسبی برگ در بادام زمینی گردید ولی، تنش خشکی میزان پرولین، قندهای محلول، پروتئین محلول، آنتوسیانین ها و فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز و پراکسیداز را افزایش داد. بیشترین عملکرد دانه (۳۲۷۵ کیلوگرم در هکتار) بادام زمینی در واکنش به رژیم آبیاری پس از ۲۵ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A همراه با کاربرد برگی اتانول با غلظت ۲۰ درصد حجمی به دست آمد. به طور کلی نتایج نشان داد که کاربرد برگی اتانول می تواند در راستای ارتقای عملکرد دانه و افزایش مقاومت بوته های بادام زمینی در مقابل تنش خشکی تحت شرایط اقلیمی مشابه قابل توصیه باشد.

اسمولیت ها, آنزیم های آنتی اکسیدان, بادام زمینی, تنش خشکی, عملکرد دانه