علیرضا عمادی - دانشگاه آزاد اسلامی
هادی پیرسته انوشه - تنش شوری وخشکی

به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف کلرمکوات کلراید بر عملکرد، اجزای عملکرد و کیفیت دانه کلزا در سطوح مختلف کود نیتروژن آزمایشی مزرعه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۹۴-۱۳۹۳ در مرودشت انجام گردید. تیمارها عبارت بودند از کود نیتروژن در چهار سطح ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار و محلول پاشی با غلظت های مختلف کلرمکوات کلراید کلرید در سه سطح صفر، ۵/۱ و ۳ گرم در لیتر. در این پژوهش تعداد خورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین، وزن صددانه، عملکرد دانه و بیولوژیک، درصد پروتئین و روغن دانه اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تاثیر نیتروژن بر همه صفات، کلرمکوات کلراید کلرید بر همه صفات به جز وزن صددانه و برهمکنش نیتروژن و کلرمکوات کلراید بر همه صفات به جز وزن صددانه و درصد پروتئین دانه معنی دار بود. نیتروژن و کلرمکوات کلراید تاثیر مثبت و معنی داری بر عملکرد و اجزای عملکرد و همچنین درصد پروتئین و روغن دانه داشتند. به طورکلی، افزایش نیتروژن تا سطح ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار با افزایش کمیت و کیفیت محصول کلزا همراه بود و افزایش بیشتر از آن تاثیر معنی داری بر اجزای عملکرد نداشت، ولی درصد روغن دانه را کاهش داد. بین غلظت های ۵/۱ و ۳ گرم در لیتر کلرمکوات کلراید تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در شرایط بدون کلرمکوات-کلراید، نیتروژن تا سطح ۱۵۰ و در شرایط محلول پاشی کلرمکوات کلراید نیتروژن تا سطح ۲۰۰ کیلوگرم باعث افزایش معنی دار عملکرد دانه گردید. به طورکلی، کاربرد ۲۰۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار توام با محلول پاشی کلرمکوات کلراید با غلظت ۳ گرم در لیتر برای شرایط مشابه قابل توصیه است.

اوره, پروتئین, خورجین, روغن, کندکننده رشد