ابراهیم غلامعلی پور علمداری - دانشگاه گنبدکاووس
امیر طوق زرین - دانشگاه گنبدکاووس
علی نخزری مقدم - گنبد کاووس
زینب اورسجی - دانشگاه گنبدکاووس
معصومه نعیمی - دانشگاه گنبدکاووس

به منظور ارزیابی کار آیی مصرف انفرادی و اختلاط برخی از سموم پهن برگ کش بر کنترل علف هرز گشنیزک (Bifora testiculata)، خصوصیات رشدی، عملکرد و اجزای عملکرد گندم، آزمایشی به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه گنبدکاووس در سال زراعی ۱۳۹۴-۱۳۹۳ اجرا شد. تیمارها شامل علف کش های تری بنورون متیل (گرانستار)، بروموکسینیل+ ام سی پی آ (برمایسید ام آ)، توفوردی (یو ۴۶ دی) + دایکمبا (دیالن سوپر)، مکوپروپپی + دیکلروپروپ پی + MCPA (دوپلسان سوپر)، توفوردی (یو ۴۶ دی)، اختلاط گرانستار با سایر سموم، شاهد با علف کش و شاهد بدون علف کش بود. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای مختلف شاهد با علف هرز، شاهد بدون علف هرز و علف کش ها بر وزن خشک، تراکم بوته و میزان کلروفیل کل گشنیزک و بر تمام صفات موردبررسی گندم معنی دار بود (p<۰.۰۱). به طورکلی اثر کاهشی مصرف اختلاط علف کش ها بر تراکم بوته، وزن خشک و میزان کلروفیل کل علف هرز گشیزک بیش‎تر از اثر انفرادی علف کش ها بود. در این مطالعه، تیمار مصرف انفرادی گرانستار و وجین به ترتیب با مقادیر ۳۵۲۷ و ۳۷۲۰ کیلوگرم در هکتار، بیش ترین مقدار عملکرد را به خود اختصاص دادند. در مقابل عدم مصرف علف کش دارای کم ترین مقدار عملکرد (۱۸۶۴ کیلوگرم در هکتار) بود. اختلاط گرانستار با دوپلسان سوپر و دیالن سوپر نسبت به مصرف انفرادی آن ها موجب تخریب کامل گشنیزک و از طرفی تاثیر منفی کم تری بر تعداد دانه در سنبله و عملکرد دانه شد. با توجه به کار آیی بیش تر گرانستار در اختلاط با علف کش های جدید در مهار علف هرز گشنیزک و کاهش جزئی عملکرد دانه گندم برای جلوگیری از مقاومت،

تری بنورون متیل, وزن خشک, تراکم, اجزای عملکرد, کلروفیل کل