داود هاشم آبادی - عضو هیئت علمی گروه باغبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
ریحانه محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

به منظور بررسی برهمکنش ساکارز، عسل و اسید سیتریک روی عمر گل جایی گل بریده آلسترومریا آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و ۱۵ تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل قند در ۵ سطح (بدون قند، ساکارز ۲ و ۴ درصد، عسل ۲ و ۴ درصد) و اسید سیتریک در ۳ سطح (۰ و ۲۰۰ ،۴۰۰ میلی گرم در لیتر) بودند. تیمار عسل ۲ درصد در ۴۰۰ میلیگرم در لیتر اسید سیتریک با ۷/۱۸ روز بیشترین عمر گل جایی را به خود اختصاص داد که نسبت به شاهد (۸۴/۹ روز) ۸۳/۸ روز ماندگاری این گل بریده را افزایش داد. کمترین باکتری محلول گلجا (Log ۱۰ CFU ml-۱ ۶۶/۳) و کمترین مقدار مالوندی آلدئید (۳۰/۱۱ نانومول در هر گرم وزن تر) در گل های تیمار شده با عسل ۲ درصد در ۴۰۰ میلی گرم در لیتر اسید سیتریک مشاهده شد. تیمار شاهد با ۷۲/۴۸ نانو لیتر در لیتر در ساعت در هر گرم وزن تر بیشترین مقدار اتیلن را داشت. کمترین مقدار اتیلن نیز به تیمارهای ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم در لیتر اسید سیتریک در شرایط بدون قند، ساکارز ۴ درصد در ۴۰۰ میلی گرم در لیتر اسید سیتریک و عسل ۴ درصد در شرایط بدون اسید سیتریک اختصاص داشت. نتایج حاصل بیان گر آن بود که استفاده از عسل (۲%) و اسید سیتریک (۴۰۰ میلی گرم در لیتر) با کاهش باکتری محلول گلجا، مالون دی آلدئید و تولید اتیلن، پژمردگی گل ها را به تاخیر می اندازد. بنابراین تیمار گل های بریده با این ترکیبات جهت حفظ ماندگاری گل های بریده آلسترومریا توصیه می شود.

اسید آلی, عسل, عمر پس از برداشت, کربوهیدرات