آرمین فرخی - کارشناس ارشد رفتار حرکتی
امیر مقدم - استادیار گروه تربیت بدنی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

هدف اصلی مطالعه حاضرتاثیر تمرینات ذهن آگاهی، تعادلی و ترکیبی برتعادل و ترس ازافتادن سالمندان غیر فعال بود. آزمودنی های این تحقیق شامل ۴۸ نفر از سالمندان مرد در دامنه سنی ۶۵ تا ۷۵ سال بود که به صورت داوطلبنه و با توجه به اهداف مطالعه از میان سالمندان مرد شهرستان مشهد انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه ۱۲ نفری شامل: ۱. گروه تمرین ذهن آگاهی ۲ گروه تمرین تعادلی، ۳. گروه تمرین ترکیبی و ۴ گروه کنترل جایگزین شدند. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود در این پژوهش از پرسشنامه به منظور جمع آوری اطلاعات فردی، سوابق ورزشی و پرسشنامه بین المللی کارامدی افتادن و آزمون تعادل برگ استفاده شد. پس از گروه بندی، افراد در پیش آزمون شامل تکمیل پرسشنامه کارآمدی افتادن و شرکت در آزمون تعادل برگ شرکت کردند. سپس افراد در این مرحله به مدت ۱۶ جلس ۶۰ دقیقه ای (سه روز در هفته) طبق برنامه گروه خود به تمرینات تعادلی، ذهن آگاهی و یا تمرینات ترکیبی پرداختند. گروه کنترل در این مدت هیچ گونه تمرین یا آموزشی دریافت نکرد. پس ازطی دوره تمرینی تمامی گروه ها در پس آزمون (مطابق پیش آزمون) شرکت کردند. برای ازمون فرضیه ها از روش تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی در سطح معنی داری کمتر از ۵ صدم با استفاده از بسته های آماری SPSS۱۹ و EXCEL انجام شد. یافته ها نشان داد بین تاثیر تمرینان ذهن آگاه، تعادلی و ترکیبی بر تعادل و ترس از افتادن سالمندان غیر فعال تفاوت معنی داری وجود دارد. به طوری که هر سه روش تمرینات تعادلی، ذهن آگاهی و ترکیبی بر تعادل و ترس افتادن سالمندان غیر فعال تاثیر داشته و سبب بهبود تعادل و کاهش ترس از افتادن شده است P<۰/۰۵ همچنین یافته ها نشان داد از بین روش های تمرینی، روش تمرینی ترکیبی (تعادل - ذهن آگاه) تاثیر بیشتری بر عملکرد تعادلی و ترس از افتادن افراد را داشته است.

تمرینات ذهن آگاهی، تعادل، ترس از افتادن، فعالیت بدنی، سالمندی