محمدحسین منصورقناعی - دکتری تخصصی عمران سازه، گروه مهندسی عمران، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
مرتضی بیک لریان - گروه مهندسی عمران، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
علیرضا مردوخ پور - گروه مهندسی عمران دانشگاه ازاد اسلامی واحد لاهیجان لاهیجان لیران

در این مقاله، ابتدا سه طرح اختلاط از بتن قلیافعال ساخته شد که به­ترتیب حاوی ۹۲، ۹۶ و ۱۰۰ درصد سرباره­کوره­آهنگدازی و ۸، ۴ و ۰ درصد نانوسیلیس بودند. پس از انجام آزمون مقاومت­فشاری و مدول­الاستیسیته و انتخاب یک طرح به­عنوان طرح بهینه به لحاظ برتری خواص مکانیکی، با افزودن ۱ و ۲ درصد الیاف پلی­اولفین به طرح بهینه، دو طرح دیگر از بتن قلیافعال ساخته شد. تمام نمونه­های بتنی تحت آزمون­های مقاومت­فشاری و مدول­الاستیسیته، XRF و SEM، قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون­های این پژوهش نشان از برتری در خواص مکانیکی و ریزساختاری بتن قلیافعال نسبت به بتن معمولی را در تمام سنین عمل­آوری داشت. در سن عمل­آوری ۹۰ روزه (به­عنوان بهترین سن در عملکرد با توجه پیشرفت فرایند شیمیایی)، پیرو آزمون مقاومت فشاری کمترین (۹۴/۴۹ مگاپاسکال) و بیشترین (۳۶/۶۶ مگاپاسکال) مقدار مقاومت فشاری به ترتیب برای طرح ۱ شامل بتن معمولی و طرح ۴ شامل بتن قلیافعال حاوی ۸ درصد نانوسیلیس کسب گردید. در همین سن عمل­آوری، کمترین (۴۴/۳۲ گیگاپاسکال) و بیشترین (۵۱/۴۲ گیگاپاسکال) مقدار مدول­الاستیسیته بتن به ترتیب در طرح ۱ و ۶ شامل بتن قلیافعال حاوی ۸ درصد نانوسیلیس و ۲ درصد الیاف پلی­اولفین، به­دست آمد. در این سن، افزودن ۸ درصد نانوسیلیس و ۲ درصد الیاف در بتن قلیافعال طرح ۶ موجب افت ۴۹/۲۲ درصدی در مقاومت فشاری و بهبود ۰۵/۷ درصدی در مدول­الاستیسیته گردید.

بتن قلیافعال, خواص مکانیکی بتن, آزمون مدول الاستیسیته, میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM), طیف سنجی فلورسانس اشعه ایکس(XRF)