بررسی توان ذخیره سازی و میزان مشارکت ذخایر ساقه در عملکرد دانه تریتیکاله متاثر از تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد و تقسیط کود نیتروژن

در سال های اخیر به دلیل آشکار شدن اثر سوء ناشی از مصرف بی رویه کودهای شیمیایی و قیمت رو به افزایش آنها، استفاده از کودهای زیستی به عنوان جایگزین کودهای شیمایی در کشاورزی مطرح شده است. استفاده از کودهای زیستی، که دارای رگه های مختلف میکروبی هستند، به کاهش استفاده از کودهای شیمیایی منجر شده و محصولاتی با کیفیت بالا و بدون مواد شیمیایی مضر برای سلامتی انسان تولید می کنند. به منظور بررسی تاثیر تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد و تقسیط کود نیتروژن بر میزان مشارکت ذخایر ساقه در عملکرد دانه تریتیکاله، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی (RCBD) با سه تکرار در سال ۱۳۹۱ در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی تقسیط کود نیتروژن در چهار سطح شامل (۲/۱ در زمان کاشت + ۲/۱ در مرحله ساقه روی)، (۳/۱ در زمان کاشت + ۳/۱ در مرحله ساقه روی+ ۳/۱ قبل از ظهور سنبله)، (۴/۱ در زمان کاشت + ۲/۱ در مرحله ساقه روی + ۴/۱ در مرحله سنبله دهی) و (۴/۱ در زمان کاشت+  ۴/۱ در مرحله پنجه دهی+  ۴/۱ در مرحله ساقه روی + ۴/۱ در مرحله سنبله دهی) به همراه تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد در چهار سطح (عدم تلقیح بذر، تلقیح بذر با ازتوباکتر کروکوکوم استرین ۵ ، آزوسپریلیوم لیپوفروم استرین OF و سودوموناس پوتیدا استرین۴) بودند. نتایج نشان داد که تلقیح بذر با باکتری و تقسیط کود نیتروژن بر تمام صفات مورد بررسی تاثیر معنی داری داشت. کمترین میزان انتقال ماده خشک از کل اندام هوایی (۰۸۹/۰ گرم در بوته) و ساقه (۰۶۷۷/۰ گرم در بوته) و سهم فرآیند انتقال در عملکرد دانه (۷۹/۱۶ درصد) مربوط به تلقیح بذر با ازتوباکتر در سطح چهار مصرف کود نیتروژنه بوده و حداکثر این مقادیر در عدم تلقیح بذر و سطح دوم از مصرف کود نیتروژنه بدست آمد. بیشترین مقادیر عملکرد و اجزای عملکرد نیز تحت تاثیر تلقیح بذر با ازتوباکتر در سطح دوم از مصرف کود نیتروژن بدست آمد. در مجموع تلقیح بذر تریتیکاله با باکتری ازتوباکتر به همراه تقسیط کود در سه مرحله جهت بیشترین عملکرد پیشنهاد می شود.