فاطمه زین الدینی شمس آباد - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی دانشگاه تهران

ریگ رفسنجان با وسعت 850/2کیلومتر در شمال و مشرق دشت رفسنجان بر سطح دشت و مخروطهافکنههای متعدد قرار گرفته است. ودر ارتباط با جهت وزش بادهای غالب (جنوب غربی)، مجموعه ریگها به سمت شمال شرقی یعنی،دامنه های جنوبی کوهستانهای شمال شرقی رفسنجان رانده می شوند و تمام روستاهای این پایکوهها مورد تهدید پیشروی تدریجی تپههای ماسهای قرار دارند. فرسایش بادی به عنوان مهم ترین معضل طبیعی منطقه قلمداد می شود که زندگی ساکنانحوضه را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. مسئله فرسایش بادی و خسارات ناشی از آن و حرکت تپه های ماسهای در ایران موضوعی با اهمیت است. حرکت ماسههای روان موجب کاهش آسایش ساکنین مناطق خشک و از سویی عامل تهدید اراضی، سکونتگاهها و ارتباطات می گردد . در این تحقیق هدف بررسی اهمیت و شناخت این پدیده و ارائه راهکارهایی برای مدیران وبرنامه ریزان محلی جهت توسعه پایدار منطقه مورد مطالعه و نیز شناسایی نقش انسان در , تشدید فرسایش بادی می باشد تا هشداری برای مسئولان به منظور چارهاندیشی باشد. روش تحقیق به کار گرفتهشده استفاده از مطالعات کتابخانه ای و مشاهدهی میدانی مقدماتی منطقه و عکسبرداری از خسارات فرسایش بادی می باشد. با توجه به یافته های تحقیق مشخص گردید باوجود نقش عامل طبیعی، فعالیت های انسانی از طریق عدم رعایت اصول صحیح کشت و بهره برداری بی رویه از آبهای زیرزمینی باعث تشدید آن گردیده است و از طرف دیگر فرسایش بادی باعث ایجاد خسارات در بخش کشاورزی و جاده های ارتباطی گردیده است

فرسایش بادی، اثر باد، رفسنجان