کاظم یوسفی کلاریکلائی - دانشجوی دکتری علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران
مازیار محیطی اصلی - استادیار گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان
سید عبداله حسینی - استادیار گروه تغذیه و فیزیولوژی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور
حسین یوسفی کلاریکلائی - کارشناس مجتمع مرغ لاین بابل کنار

به منظور بررسی اثرات آنتی بیوتیک، پروبیوتیک، پری بیوتیک و مولتی آنزیم در جیره های پلت شده بر عملکرد جوجه هایگوشتی و خصوصیات لاشه، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با ۱۰ تیمار، ۴ تکرار و ۲۰ قطعه جوجه یکروزه نر گوشتی سویه آرین در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل ۱) تیمار شاهد، ۲) جیره حاوی اکسی تتراسایکلین (g/kg ۱) در ۲۱ روز اول، ۳) افزودن لینکومایسین و اسپکتومایسین (g/L ۷۵/۰) در آب آشامیدنی تا سن ۵ روزگی، ۴) پروبیوتیک (g/kg ۱)، ۵) پری بیوتیک (g/kg ۱)، ۶) مولتی آنزیم (g/kg ۵/۰)، ۷) لینکومایسین و اسپکتومایسین در آب آشامیدنی برای ۵ روز اول و سپس پروبیوتیک، ۸) پروبیوتیک و پری بیوتیک، ۹) پروبیوتیک و مولتی آنزیم و ۱۰) پری بیوتیک و مولتی آنزیم بودند. وزن جوجه ها در تمامی هفته ها در تیمارهای آزمایشی بیشتر از شاهد بود (۰۵/۰>P). تیمارهای حاوی مولتی آنزیم به تنهایی یا همراه با پروبیوتیک و پری بیوتیک بیشترین وزن را داشتند. اثر تیمارهای آزمایشی بر خوراک مصرفی در هفته های مختلف در مقایسه با شاهد معنی دار نبود (۰۵/۰P). بیشترین درصد چربی مربوط به گروه مولتی آنزیم و گروه آنتی بیوتیک بود. استفاده توام پروبیوتیک یا پری بیوتیک به همراه مولتی آنزیم تا سن ۲۱ روزگی وزن بدن را نسبت به سایر گروه ها بیشتر افزایش داد اما پس از آن، استفاده آنها به همراه مولتی آنزیم اثر بیشتری نسبت به تیمار مولتی آنزیم نداشت.

آنتی بیوتیک, آنزیم, پروبیوتیک, پری بیوتیک, جوجه های گوشتی, عملکرد