ندا شیخ - دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
حسین مروج - دانشیار گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
محمود شیوازاد - استاد گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
آرمین توحیدی - دانشیار گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد (طی۲۴-۵ و ۳۸-۲۵ روزگی) و خصوصیات لاشه بلدرچین­های ژاپنی صورت گرفت. آزمایش به روش فاکتوریل ۵×۳ در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار در هر تیمار و ۴۰ پرنده در هر تکرار انجام شد. ۱۵ جیره حاوی ۳ سطح انرژی قابل سوخت و ساز (۲۸۰۰ ،۲۹۰۰ و ۳۰۰۰ کیلوکالری ­بر کیلوگرم) و ۵ سطح پروتئین خام (۲۲ ،۲۳ ،۲۴ ،۲۵ و ۲۶ %) مورد بررسی قرار گرفت. در ۴۱ روزگی، ۱۲۰ پرنده جهت بررسی خصوصیات لاشه کشتار شدند. اثر متقابل انرژی و پروتئین و همچنین اثر پروتئین بر صفات اندازه گیری شده معنی­دار نبود. طی ۲۴-۵ روزگی، افزایش وزن روزانه در بلدرچین­های تغذیه شده با ۳۰۰۰ کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز (۴۲/۴ گرم) نسبت به سطوح دیگر بالاتر بود (۰۱/۰P<) و ضریب تبدیل غذایی در مورد سطح ۳۰۰۰ کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز (۹۰/۲) نسبت به ۲۸۰۰ کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت­ و ساز (۲۱/۳) پایین­تر بود (۰۱/۰P<). طی ۳۸-۲۵ روزگی، با افزایش انرژی قابل سوخت و ساز از ۲۸۰۰ به ۳۰۰۰ کیلوکالری بر کیلوگرم افزایش وزن روزانه افزایش (۱۶/۶ گرم) و ضریب تبدیل غذایی (۵۲/۳) کاهش یافت (۰۵/۰P<). سطح انرژی بر خوراک مصرفی  و بازده­های لاشه، سینه و ران تاثیر معنی­دار نداشت. در نتیجه استفاده از جیره­های حاوی ۳۰۰۰ کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز و ۲۲% پروتئین خام جهت حصول عملکرد مناسب بلدرچین­های ژاپنی توصیه می­شود.

بلدرچین ژاپنی, انرژی, پروتئین, عملکرد و خصوصیات لاشه