حدیث اسدی - دانشجوی دکتری، گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مریم حائری نسب - استادیار، گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
غلامرضا بخشی خانیکی - استاد، گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
یونس عصری - دانشیار بخش تحقیقات گیاه شناسی، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
محبت نداف - استادیار، گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

ذخیره گاه جنگلی تنگ خشک در شهرستان سمیرم واقع در جنوب استان اصفهان قرار دارد. در پژوهش حاضر، فلور این منطقه، دارای دو بخش مرکزی (تحت حفاظت و قرق) و ضربه گیر (بدون حفاظت)، به منظور معرفی ترکیب فلوریستیک، اشکال زیستی، پراکنش جغرافیایی و درک اثرات قرق بر ساختار پوشش گیاهی بررسی شد. در این منطقه، در مجموع ۱۹۴ گونه (۱۸۲ گونه از بخش مرکزی و ۵۷ گونه از بخش ضربه گیر) متعلق به ۴۵ تیره از نهاندانگان شناسایی شد. تیره های Asteraceae، Fabaceae و Poaceae به ترتیب ازنظر تعداد گونه دارای بیشترین فراوانی در منطقه بودند. اشکال زیستی براساس سیستم رانکایر شامل ۴۰ درصد همی کریپتوفیت ها، ۲۷ درصد تروفیت ها، ۱۷ درصد کامفیت ها، ۱۰ درصد ژئوفیت ها و ۶ درصد فانروفیت ها در بخش مرکزی و ۴۴ درصد همی کریپتوفیت ها، ۳۰ درصد کامفیت ها، ۱۱ درصد ژئوفیت ها، ۹ درصد تروفیت ها و ۷ درصد فانروفیت ها در بخش ضربه گیر بود. بررسی پراکندگی جغرافیایی گونه ها نشان داد در هر دو بخش مرکزی و ضربه گیر به ترتیب با ۶۰ و ۶۱ درصد، بیشترین گونه ها به ناحیه رویشی ایران - تورانی تعلق داشتند. نتایج این پژوهش نشان داد قرق ذخیره گاه جنگلی تنگ خشک، موجب افزایش تنوع پوشش گیاهی، به ویژه حضور انواع گونه های درختی در بخش مرکزی شده است.

ایران, اندمیک, زاگرس, کورولوژی, فلور, منطقه حفاظت شده