تاثیر دو ماه تمرینات تناوبی شدید بر بیان پروتئین های مرتبط با انتقال معکوس کلسترول (RCT) در بافت میوکارد موش های نر دیابتی نوع دو
عنوان مقاله: تاثیر دو ماه تمرینات تناوبی شدید بر بیان پروتئین های مرتبط با انتقال معکوس کلسترول (RCT) در بافت میوکارد موش های نر دیابتی نوع دو
شناسه ملی مقاله: JR_JAHSSP-9-2_005
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JAHSSP-9-2_005
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
ابراهیم حسینی حوری پسند - دانشجوی دکتری، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
سعید دباغ نیکوخصلت - دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
جواد وکیلی - دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
خلاصه مقاله:
ابراهیم حسینی حوری پسند - دانشجوی دکتری، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
سعید دباغ نیکوخصلت - دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
جواد وکیلی - دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر دو ماه تمرین اینتروال با شدت بالا (HIIT) بر پروتئینهای ABCA۱، ABCG۱ و میزان HDL (از عوامل مهم در تنظیم انتقال معکوس کلسترول (RCT) بعنوان فرآیند محافظت کننده قلبی) در بافت قلب موشهای صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش شناسی: در طرحی تجربی، ۴۰ سر موش صحرایی نر بالغ ویستار ۳ ماهه با میانگین وزنی (۶۸/۱۳± ۲۵۱ گرم) به طور تصادفی در چهار گروه ۱۰ سری شامل: کنترل سالم، سالم تمرین کرده (T: دویدن با شدت ۹۰-۸۵% سرعت بیشینه در ۶ الی ۱۲ وهله ۲ دقیقهای؛ ۵ روز در هفته به مدت هشت هفته)، کنترل دیابتی (D: دیابتی شده با رژیم غذایی پرچرب همراه با تزریق درون صفاقی استرپتوزوسین) و دیابتی تمرین کرده (D+T: دیابتی شده به همراه تمرین) تقسیم شدند. برای بررسی تغییرات در نیمرخ بیان پروتئینهای ABCA۱ و ABCG۱ در بافت قلبی موش ها از روش وسترن بلات استفاده شد. از تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی بونفرونی برای تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد میزان پروتئین هایABCA۱ و ABCG۱ و سطوح HDL-C در گروه دیابت نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کمتر بود (۰۰۵/۰P=). در حالی که، در گروه سالم تمرین کرده (T) میزان ABCA۱ (۰۰۹/۰P=)، ABCG۱ (۰۰۵/۰P=) و HDL-C (۰۴۳/۰P=)، به ترتیب ۳۶%، ۱۷% و ۸% در مقایسه با گروه کنترل دیابتی (D) افزایش یافت. از طرفی، تمرین HIIT باعث افزایش غیرمعنی دار در هر دوی پروتئین ها و تغییرات HDL-C در گروه دیابتی تمرین کرده (D+T) در مقایسه با گروه دیابتی (D) شد (۰۵/۰≤P). نتیجهگیری: نتایج حاکی است که مداخله دو ماه تمرینات HIIT سبب تقویت جریان کلسترول HDL از طریق افزایش میزان پروتئینهای ABCA۱ و ABCG۱ در رتهای سالم میگردد؛ که میتواند در بهبود انتقال معکوس کلسترول از ماکروفاژها مفید بوده و با توجه به افزایش هر چند غیر معنیدار شاخصها احتمالا HIIT موجب بهبود عوارض قلبی-عروقی ناشی از ابتلا به دیابت نوع دو گردد.
کلمات کلیدی: تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT), انتقال معکوس کلسترول (RCT), لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL), میوکاردیوم, دیابت نوع دو
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1610268/