محبوبه کریمی - دانشجوی دکتری روانشناسی ، گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی ، رودهن، ایران.
نسرین باقری - استادیار، گروه روانشناسی ، واحدرودهن ، دانشگاه آزاد اسلامی ، رودهن ، ایران. (نویسنده مسئول)
پیمان حسنی ابهریان - استادیار، موسسه آموزش عالی علوم شناختی، تهران ، ایران.
هایئده صابری - استادیار ، گروه روانشناسی ، واحدرودهن ، دانشگاه آزاد اسلامی ، رودهن ، ایران.

مقدمه: توجه به سلامت روان و کارکرد شناختی مطلوب کودکان و نوجوانان از اهمیت زیادی در جوامع برخوردار است. از این رو ، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی نوروفیدبک و تحریک الکتریکی فراجمجمه ای بر مهارتهای توجه و بازداری پاسخ دانش آموزان صورت گرفته است.روش کار: این پژوهش شبه آزمایشی و به صورت پیش آزمون ، پس آزمون و پیگیری یک ماهه با گروه کنترل انجام شد. تعداد ۵۱ دانش آموز به عنوان حجم نمونه تعیین گردیدند که به صورت تصادفی در سه گروه ۱۷ نفره :دو گروه آزمایش شامل ، نوروفیدبک و تحریک الکتریکی فراجمجمه ای و گروه کنترل جایگزین شدند. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان ۸ تا ۱۶ ساله شهر تهران در سال ۱۴۰۰ تشکیل داده است. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل نرم افزار IVA-۲ بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس مختلط استفاده شد. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد نوروفیدبک درمقایسه با تحریک الکتریکی فراجمجمه ای یا tdcs روش موثرتری برای افزایش بازداری پاسخ شنیداری است و هر دو درمان به تنهایی بر بهبود مهارتهای توجه و بازداری پاسخ موثر بودند.نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت نوروفیدبک و تحریک الکتریکی فراجمجمه ای بر بهبود مهارتهای توجه و بازداری پاسخ دانش آموزان موثر است. یافته های مذکور می تواند برای انتخاب نوع درمان یاریگر درمانگران باشد.

نوروفیدبک, تحریک الکتریکی فراجمجمه ای, توجه, بازداری پاسخ