سیاوش خداپرست - استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران (نویسنده مسئول)
محبوبه پاینده - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
سینا عیسی زاده - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
حسن عبدی - استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

مقدمه: سبک زندگی کم تحرک و ماشینی و از طرف دیگر، مشکلات فراوانی که در ایام پاندمی کووید ۱۹ به وجود آمده است بر شاخص های کیفیت زندگی و انزوا و حمایت اجتماعی سالمندان اثر گذاشته است. ازاین رو، این تحقیق باهدف مقایسه کیفیت زندگی، حمایت و انزوای اجتماعی سالمندان فعال و غیرفعال در دوران پاندمی کووید ۱۹ انجام شده است.روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری تحقیق سالمندان بالای ۶۰ سال شهرستان لاهیجان در سال ۱۴۰۰ می باشند که ۲۱۳ نفر به صورت در دسترس با مراجعه به پارک ها، استخرها، باشگاه ها و سرای سالمندان انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه های کیفیت زندگی لیپاد (۱۹۹۸)، حمایت اجتماعی زمیت و همکاران (۱۹۸۸) و انزوای اجتماعی مدرسی و همکاران (۱۳۹۶) بود. داده­ها با استفاده از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف، لوین، تحلیل واریانس و کوواریانس با نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ تجزیه وتحلیل شدند.نتایج: نتایج نشان داد که بین میزان کیفیت زندگی، انزوا و حمایت اجتماعی سالمندان فعال و غیرفعال با تاکید بر در دوران کووید ۱۹ تفاوت معناداری وجود دارد (۰۰۱/۰).نتیجه گیری: به نظر می رسد که فعالیت بدنی و شرکت در فعالیت های ورزشی با توجه به حضور در مکان های عمومی متغیر مهمی در کاهش انزوای اجتماعی و بالا بردن حمایت اجتماعی می باشد و توجه به اینکه می تواند سطح کیفیت زندگی سالمندان را هم ازنظر جسمی و هم ازنظر ذهنی بالا ببرد.

سالمندان, کیفیت زندگی, انزوای اجتماعی, حمایت اجتماعی, فعالیت بدنی