معصومه وهابی ماشک - دانشجوی دکتری رشته روانشناسی سلامت، دانشکده علوم اجتماعی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
مینا مجتبایی - دانشیار، گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران(نویسنده مسئول).

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(ACT) بر کاهش افسردگی و اضطراب و افزایش کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان در شهر تهران انجام گرفت.روش­کار:  این پژوهش با روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری ۴۵ روزه اجرا شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان تحت درمان در بیمارستان شهرری تهران در سال ۱۴۰۱ بود. در این پژوهش تعداد ۳۰ زن مبتلا به سرطان پستان با روش نمونه­گیری داوطلبانه و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه­های آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(ACT) را طی دو ماه در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه­ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه­های افسردگی و اضطراب بک و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. داده های جمع آوری شده به شیوه تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(ACT) بر کاهش افسردگی و اضطراب و افزایش کیفیت زندگی زنان اثربخشی معنی­داری دارد(۰۰۱/۰>p).نتیجه­گیری: بر اساس یافته های پژوهش می توان چنین نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شامل آمادگی برای پذیرش، تغییر انتظارات و کانون درد، تفاوت پذیرش درد با تحمل یا تسلیم شدن، تعامل با زمان حال و چشم­انداز آینده، ارزش­ها و رفتار متعهدانه جهت کاهش افسردگی و اضطراب و بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان می­تواند مورد استفاده قرار گیرد.

آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(ACT), افسردگی, اضطراب, کیفیت زندگی, سرطان پستان, زنان