صالح عصار - کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک و علوم ورزشی، دانشکده ی تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی تهران، تهران، ایران
مهدی خالقی - استادیار بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک و علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی تهران، تهران، ایران( نویسنده مسئول)
محمد عظیمی نیا - کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک و علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی تهران، تهران، ایران
علی شریف نژاد - استادیار بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک و فناوری ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران

چکیده مقدمه :زانوی پرانتزی در میان ورزشکاران و غیرورزشکاران ناهنجاری شایعی به شمار می رود. یکی از مهم ترین فاکتورهای تاثیر گذار و ریسک فاکتور های موثر فرود ، گشتاور فلکسوری زانو می باشد که در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی تاثیرات بیشتری دارد. هدف از اجرای پژوهش حاضر، تعیین ارتباط میان آهنگ بارگیری حین فرود با گشتاور فلکسوری زانو در افراد مبتلا به پای پرانتزی تعریف شد تا بدین وسیله ارتباط استراتژی مچ پا در را در هنگام فرود با این ریسک فاکتور مورد بررسی قرار گیرد.روش کار: آزمودنی های این مطالعه شامل ۱۴ ورزشکار مرد (سن: ۵/۳±۲۶، قد: ۵۹/۴±۱۷۲، وزن: ۵/۴±۱/۷۴ )، دارای زانوی پرانتزی، در یک گروه بودند. هر آزمودنی سه تکرار صحیح از تکلیف فرود را از سکوی ۲۹ سانتی متری تحت برداشت اطلاعات دوربین و صفحه ی نیرو انجام داد. محاسبات متغیر های مربوطه با استفاده از نرم افزار متلب نسخه b۲۰۱۶R انجام پذیرفت.نتایج: نتایج ضریب همبستگی پیرسون حاکی از آن بود که، متغیر آهنگ بارگیری با متغیر حداکثر گشتاور فلکسوری زانو ارتباط مثبت معناداری دارد(P≤۰.۰۵). بدین صورت که با کاهش آهنگ بارگیری و حرکت کنترل شده ی مچ پا ها در هنگام فرود، حداکثر گشتاور فلکسوری زانو کاهش یافته بود.نتیجه گیری: نتیجه نشان داد که با کنترل آهنگ بارگیری در استراتژی مچ پا در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی، می توان بر میزان گشتاور فلکسوری زانو و در نهایت کاهش این ریسک فاکتور بیومکانیکی تاثیر گذار بود.

زانوی پرانتزی, آهنگ بارگیری, گشتاور فلکسوری زانو, فرود