سبک ها و گونه های پیامدگویی در پندهای اخلاقی حکمت های نهج البلاغه
Publish place: Mishkat Journal، Vol: 41، Issue: 3
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 138
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MISHKAT-41-3_001
تاریخ نمایه سازی: 10 اسفند 1401
Abstract:
یکی از روش های تربیتی حضرت علی(ع)، استفاده از پند اخلاقی همراه با پیامدگویی است که نمود فراوانی در حکمت های نهج البلاغه دارد.راهی به ظاهر آسان برای ترویج اخلاق، که در صورت عدم برخورداری از مولفه های بایسته، می تواند پند را از حالت موثر به حالتی بیهوده بدل سازد. برای پی جویی از تاثیر یا عدم تاثیر پیامدهای موجود در پندهای اخلاقی حضرت علی(ع)، مقاله پیش رو برای نخستینبار با روشی توصیفی تحلیلی عهده دار واکاویی از چرایی و چگونگی کاربرد گسترده پیامدها در پندهای اخلاقی ایشان شده است. در این راستا سبک ها و گونه های پیامدها با ملاک های مختلفی چون ارتباط با ساحت های وجودی انسان، ارتباط با اعمال متناظر، دامنه شمول، میزان تاثیر، ماندگاری و بار ارزشی بررسی شده اند. بر اساس نتایج این پژوهش، در مکتب علوی با هدف تاثیر بر مخاطب و تشویق او به فعل اخلاقی، پند با پیامدگویی همراه شده و برای بیان موثر پیامدها از سبک ها و گونه های محتوایی مختلفی استفاده شده است. همچنین بر خلاف تصور، پیامدهای دنیوی بیش از پیامدهای اخروی و پیامدهای جسمی در کنار پیامدهای روحی، به کار گرفته شده اند.
Keywords:
Authors
ملیکا بایگانیان
عضو هیئت علمی گروه علوم قرآنی و حدیث ، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
محمد جمال الدین خوش خاضع
استادیار دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :