اکرم راهبر - دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
مهدی تلخابی - دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
محمد نخعی - دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

برآورد پارامترهای هیدرودینامیکی آبخوان یکی از مسائل مهم در مدیریت منابع آب زیرزمینی است. شناخت خصوصیات هیدرولیکی آبخوان­ها به منظور درک بهتر و تعیین الگوی جریان طبیعی یک آبخوان و سنجش آب زیرزمینی الزامی است. ضریب تراوایی و ضریب ذخیره از جمله ویژگی­های هیدرودینامیکی آبخوان هستند که به دلیل وجود ناهمگنی­های زمین شناسی، ناشی از وجود طبقات مختلف زیرسطحی، ممکن است دارای تغییرات مکانی زیادی باشند. برآورد این خصوصیات امکان پیش­بینی کمی واکنش آبخوان به میزان تغذیه و تخلیه را فراهم می­کند. روش های مختلفی برای تخمین پارامترهای هیدرودینامیکی وجود دارد که می­توان به روش هایی چون: استفاده از فرمول های تجربی، روش های آزمایشگاهی، روش­های ژئوفیزیکی، آزمایش ردیابی و آزمون پمپاژ اشاره کرد. استفاده از داده های آزمون پمپاژ به منظور برآورد پارامترهای هیدرودینامیکی آبخوان، از بهترین و متداول ترین روش ها، با قابلیت انعکاس گستره وسیعی از آبخوان می باشد. با استفاده از داده های افت- زمان آزمون پمپاژ با روش های مختلفی می توان پارامترهای آبخوان را محاسبه نمود. معادله کوپر-ژاکوب جهت تعیین پارامترهای هیدرودینامیکی آبخوان، ضریب ذخیره و انتقال، برای آبخوان محبوس استفاده می شود. در این پژوهش از روش رگرسیون حداقل مربعات فازی اصلاح شده (Modified Fuzzy least-squares regression)، برای داده های آزمون پمپاژ استفاده می شود تا داده های آزمون پمپاژ غیردقیق را به منظور محاسبه شیب و عرض از مبدا فازی به کار برده و سپس این مقدار را برای محاسبه ضریب ذخیره و قابلیت انتقال آبخوان توسط روش کوپر-ژاکوب استفاده نمود. برای محاسبه توابع فازی ضریب ذخیره و ضریب تراوایی از اصل توسعه استفاده شد. روش رگرسیون حداقل مربعات فازی اصلاح شده (MFLSR) توام با روش کوپر-ژاکوب به شخص توانایی تحلیل عدم قطعیت ذاتی پارامترهای محاسبه شده را خواهد داد.

آبخوان محبوس, آزمون پمپاژ, رگرسیون حداقل مربعات فازی اصلاح شده, ضرایب هیدرودینامیکی