رضا روحانی - استادیار، گروه جراحی مغز و اعصاب، بیمارستان امیرالمومنین زابل، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران
بتول حیدری - استادیار، طب اورژانس، بیمارستان امیرالمومنین زابل، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران
سعیده سعیدی - کارشناسی ارشد، دانشگاه ملی زابل، پژوهشکده زیست فناوری، زابل، ایران

چریش (Azadirachta indica) به عنوان یک گیاه دارویی به دلیل خواص ضد باکتریایی، ضد مالاریا، ضد ویروسی و ضد قارچی شناخته شده است. هدف از این مطالعه بررسی فعالیت ضد میکروبی گیاه دارویی چریش تهیه شده با حلال های مختلف بر روی اشرشیا کلی مقاوم به آنتی بیوتیک است.مواد و روش کار:برگ گیاه دارویی چریش از منطقه سیستان و بلوچستان جمع آوری گردیده، در سایه خشک و با استفاده از حلال های مختلف عصاره گیری انجام شد و حداقل غلظت مهار کنندگی و حداقل غلظت کشندگی با روش میکرودایلوشن تعیین گردید.نتایج:نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که کمترین غلظت مهار کنندگی عصاره اتانولی چریش در برابر اشرشیا کلی ۵/۲ میلی گرم بر میلی لیتر بوده که ۲ سویه در این غلظت مهار شده اند در حالی که بیشترین غلظت مهار کنندگی ۱۰ میلی گرم بر میلی لیتر بوده که ۴ سویه در این غلظت مهار شده است.کمترین غلظت مهار کنندگی عصاره استونی چریش برابر با ۶۲/۰ میلی گرم بر میلی لیتر بوده که یک سویه در این غلظت مهار شده است و بیشترین غلظت مهار کنندگی برابر با ۵ میلی گرم بر میلی لیتر بوده که ۵ سویه در این غلظت مهار شده است در حالی که کمترین نتایج نشان داد که عصاره استونی چریش دارای خاصیت مهار کنندگی خوبی در رقت های پایین بر روی اشرشیا کلی بوده است.

چریش, اشرشیا کلی, حلال های مختلف, حداقل غلظت مهار کنندگی