تحلیلی بر خصوصیات معماری سیاه چادر در استان لرستان، با تاکید بر فرم،سیستم ساختمانی و مصالح بوم آورد

سیاه چادر استان لرستان به عنوان یکی از رایج ترین و پایدارترین سرپناه ها با تکیه بر خصایص محیطی و فرهنگی بومی ایران است که الهام بخش سازه های غشایی امروزی می باشد. سیاه چادر ساختاری ساده و کاربردی دارد که مورد توجه بسیاری از عشایر زاگرس نشین قرار گرفته است . عشایری که نیاز دارند خانه های خود را حمل کرده و در زمان محدود برپا و جمع آوری کنند. بنابراین خانه های موقتی را طراحی کرده اند که بتواند نیازهای آن ها را فراهم نماید. علاوه بر ویژگی های اقلیمی و امکانات و قابلیت های زمینه ای محیطی ، عوامل فرهنگی نیز در پیدایش معماری سیاه چادرها تاثیر بسزایی دارند. سیاه چادر مردمان زاگرس نشین لرستان، با تکیه بر خصوصیات محیطی و فرهنگی به عنوان یکی از پایدارترین سرپناه های رایج عشایر ایران است . در این پژوهش سعی شده، خصوصیات کالبدی سیاه چادر در استان لرستان، با تاکید بر ویژگی های فرم، سیستم ساختمانی و مصالح بوم آورد مورد تحلیل قرار گیرد. روش تحقیق مقاله ، توصیفی تحلیلی می باشد که گردآوری مطالب در آن، از طریق منابع مکتوب کتابخانه ای ، مقالات و وبسایت های تخصصی و علمی پژوهشی انجام شده است .

Keywords:

سیاه چادر , معماری بومی لرستان , مصالح بوم آورد , اقلیم سرد کوهستانی