مسعود ربانی - دانشجوی دکتری معماری، تهران، سی د جمال الد ین اسد آبادی
فرشید ربانی - دانشجوی کارشناسی معماری، تهران، سی د جمال الد ین اسد آبادی

این مقاله به ویژگی های گل لوتوس و جنبه ی تقدس آن در تمدنهای ایران، هند و مصر می پردازد. لوتوس نماد ایزدانی چون آناهیتا و مهر در تمدن ایران؛ ویشنو و برهما در تمدن هند و آتوم و اوزیریس در تمدن مصر باستان است . زندگی در آب و حالت خاصی که در روییدن این گل وجود دارد، سبب تقدس این گل شده است . با توجه به بررسی های انجام شده می توان لوتوس را نماد نجابت ، رشد معنوی ، کمال و چرخه ی تولد و رشد انسان نامید. به نظر می رسد که استفاده این گل در معماری ابتدا از مصر به ایران و آنگاه به هند رفته است و به مرور زمان حالت بومی به خود گرفته است . تاثیر این گل بر معماری این سه تمدن را می توان به وضوح مشاهده کرد.

نماد، معماری ، مصر، هند، ایران، لوتوس