یاسر شهبازی - دانشیار گروه فناوری معماری دانشکدهی معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
فائزه پاک روان - کارشناس ارشد فناوری معماری، دانشکدهی معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز

طراحی به کمک معماری دیجیتال یکی از موضوعات مورد بحث در دنیای معماری امروز قلمداد می شود. یکی از زیر شاخه های معماری دیجیتال ، معماری حرکتی است که مبانی نظری و کاربردی آن در سال ۱۹۹۸ توسط گرگ لین در کتاب انیمیت فرم ذکر و بنیان گذاری شده است . در بحث های طراحی و در حوزه معماری ، ما شاهد حضور انیمیشن و همکاری متقابل این دو رشته هستیم . اما مرز و وجه افتراق این دو مقوله نیازمند بررسی و پژوهش می باشد. این مقاله کوششی برای یافتن پاسخی جهت بیان تمایز انیمیشن سازی در معماری و معماری حرکتی است در زمینه ی طراحی و انیمیشن سازی تاکنون تفاوت واضحی بیان نشده است اما به نظر می رسد اصلی ترین تفاوت به مقوله زمان اثرگذاری حرکت در نتیجه ی طراحی بستگی دارد. این تحقیق از نوع تحقیق های بنیادی می باشد که به روش توصیفی -تحلیلی و جمع آوری اطلاعات با مطالعه ی مقالات و کتب پژوهشی انجام گرفته است . در نتیجه در معماری حرکتی از ابتدا وارد پروسه طراحی فرم می شویم در حالی که انیمیشن سازی در معماری بیشتر در جهت ارائه و نمایش اثر نهایی کاربرد دارد. در طول فرآیند طراحی معماری حرکتی اثار نیرو ها و حرکات موجود در سایت طراحی به چهار طریق مختلف در فرم یابی تاثیر دارد ولی استفاده از حرکت در انیمیشن سازی تنها در مرحله ارائه نهایی میباشد و عملا تاثیری در فرم ایجاد شده ندارد.

معماری دیجیتال، معماری حرکتی ، انیمیشن سازی ، فرم یابی .