نقش نشانه شناسی در ارتقاء خوانایی بافت تاریخی

خوانایی یکی از ویژگیهای اساسی محیط های شهری بخصوص بافت تاریخی به شمار میرود که با کمک به فرد برای درک صحیح و عمیق پیرامون، امکان برقراری ارتباط مطلوب بین فرد و نشانه های شهری را فراهم میسازد .بافت تاریخی ، مجموعه ارزشمندی از معماری و بافت شهری این مرزو بوم است . که از جهت معماری و شهرسازی ، خصوصیات قابل تاملی را دارد.. فضاهای شهری بافت تاریخی نیازمند خوانایی هستند؛ طبق دسته بندی لینچ (۱۳۸۵) پنج عنصر مسیر، لبه ، نشانه ، حوزه و گره عناصر خوانایی شهر هستند. در این بین ، نشانه ها به عنوان عناصری منفرد در خوانایی بافت تاریخی ، نقش ویژه ای دارند. هدف پژوهش بررسی نقش و تاثیر نشانه شناسی در ارتباط بافت تاریخی است ، این مقاله نقش نشانه شناسی در ارتقای خوانایی بافت تاریخی می پردازد. روش تحقیق مقاله بصورت توصیفی -تحلیلی به مطالعه خوانایی ،نشانه شناسی شهری ارتباط بین این دو و نقش و تاثیر نشانه شناسی در افزایش خوانایی بافت تاریخی به گردآوری داده ها پرداخته است . بررسی ها نشان میدهد که بطور کلی بناهای تاریخی که در بافت تاریخی قرار گرفته اند، خود نشان دهنده نشانه و خوانایی بافت هستند . که موجب برانگیخته شدن ادراکات مردم ازبافت و علامت دار کردن درکشان، به وسیله همین نشانه ها است . بیشتر نشانه های شهری ، هم از نظر بصری شاخص اند و هم از نظر عملکردی . البته برخی از نشانه ها نیز تنها از جنبه بصری یا از جنبه عملکردی و یا از جنبه فرمی برای مردم در بافت تاریخی ، به عنوان نشانه شهری مطرح اند.

Keywords:

خوانایی , نشانه , نشانه شناسی , بافت تاریخی