ناهید شهریاری - دانشجوی دکترا پژوهش هنر ، دانشکده هنر ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
حسین اردلانی - استادیارگروه فلسفه هنر، دانشکده هنرو معماری، واحد همدان ، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان ، ایران

پست مدرن نظامی است در بی نظامی و تلاش میکند تا هرگونه ساختار مستحکم وثابتی را به پویایی ، صیرورت وحیات بدل سازد.صیرورت و سیالیت مفهومی دلوزی است که توسط پساساختارگراها مطرح شد. صیرورت تلاشی است برای دوری از بازنمایی چیزی ثابت .یعنی چیزی که تجربه میشود، زنده است و راه خلاقیت را درتمام ابعاد زمانی و مکانی میگشاید و معماری پست مدرن میکوشد به محیط اجتماعی جنبه انسانی بخشد. کالاتراوا، معماری است که از فرمهای ساده هندسی و حرکت بدن موجودات زنده در شکل گیری ساختمانهایش بهره جسته و آثاری خلق کرده که ترکیبی از هنر ومعماری است . بفرض اینکه سیالیت و بدن مندی دلوز، درسازه های او بی تاثیر نبوده، این مقاله تلاش دارد به این پرسش پاسخ دهد که چگونه میتوانیم پست مدرن را درآثارکالاتراوا خوانش کنیم ؟این مقاله که به شیوه کتابخانه ای و روش توصیفی - تحلیلی نوشته شده، ابتدا به بررسی پست مدرن درمعماری و اندیشه های دلوز پرداخته ، سپس با بررسی پیشینه کالاتراوا ،چند اثر برجسته این معمار را با توجه به اندیشه های پست مدرن، تحلیل میکند . اینگونه ، برخی مشخصه ها مانند بازی شکل و سایه ، توازن توده های درحال حرکت ، زمان بعنوان یک متغیر، غیبت تزیینات و خالص شدن خطها و شکلها، ما را به این نتیجه میرساند که صیرورت پست مدرن بر قاعده مندی معماری کالاتراوا موثر بوده است .

مدرنیته - پست مدرن - صیرورت - دلوز - سانتیاگو کالاتراوا