چشم انداز بازارهای سنتی در ایران: کالبدی یا مجازی ؟

جامعه مدرن در اثر رقابت آزاد و تخصصی شدن امور، مدام بر شتاب تحولات جهانی و منطقه ای و حتی محلی خود می افزاید. نادیده انگاری این واقعیت ، می تواند بسیاری از ابعاد ناظر بر حیات انسان امروزی از جمله بازارهای سنتی را تحت تاثیر قرار دهد. امروزه در کنار بازارهای سنتی ، کسب و کارهای مجازی نیز خلق شده که در اثر ماهیت و کارکرد از ظرفیت ها و فرصت های عظیمی برخوردارند. این مقاله به بررسی مقایسه ای چشم انداز بازارهای کالبدی و مجازی در ایران می پردازد. هدف این مطالعه ، بررسی تحولات بازارهای کالبدی و مجازی و تبیین چشم انداز توسعه آنها به منظور ارایه تصویری روشن و قابل کنترل در فراروی می باشد. تحقیق حاضر در زمره پژوهشهای مروری و تحلیلی بوده و با توجه به ماهیت پژوهش و افقی که برای مطالعه در نظر گرفته شده کاربردی و مبتنی بر آینده نگاری است . طی بررسی ها می توان گفت ، بازارهای کالبدی ، شرایط خاص داشته و در ارائه خدمات نو به مشتریان، محدودیت اجتماعی و جغرافیایی دارند. ولی بازارهای الکترونیکی با اتکا به ابزارها و تکنیک های جدید، قابلیت های زیادی چون فرآیند طراحی ، تولید و ارائه خدمات پس از فروش برخوردارند. همچنین ایجاد مزیت رقابتی ، جذب گروههای مختف ، شفافیت اطلاعات، امکان مقایسه راحت در تطبیق قیمت ها و نیز ثبت اطلاعات آماری الگوی مشتریان از محاسن بارز بازارهای مجازی می باشد. با این حال، بدلایلی چون ضعف در زیرساخت های اجتماعی ، ارتباطی و تکنولوژیکی چندان در کشور ما جاافتاده نیستند لذا بازارها سنتی ، برای توسعه منطقی فعالیت های خود، باید همپای بازارهای مجازی حرکت کرده و از قابلیت های آن برای پیشبرد تجارت استفاده نمایند.

Keywords:

چشم انداز , بازار سنتی , بازار کالبدی , بازار مجازی .