سیدستار شاطرحسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده معماری وشهرسازی، دانشگاه فردوسی مشهد
جعفر طاهری - استادیار گروه معماری، دانشکده معماری وشهرسازی، دانشگاه فردوسی مشهد

به موازات روند شهرنشینی ، فرآیند های جهانی سازی در عین توجه به منطقه و پیشرفت و حرکت رو به جلو در تکنولوژی هوشمند که در جهت تسهیل شاخه های متنوع از جمله معماری می شود، جریان دارند. معماری منطقه ای به دو شاخصه اصلی مردم و مکان تقسیم می شود که هریک شامل دیدگاه های متفاوت و در بعضی جهات همسو می باشد. معماری منطقه ای به دنبال این است تا در عین پاسخگویی به نیاز های مخاطبان به مسائلی از قبیل ذخیره انرژی ، مباحث پایداری ، اقلیم و استفاده از مصالح مناسب و بسیاری از مباحث دیگر توجه کند. بکارگیری تکنولوژی وفناوری های هوشمند رویکرد جدیدی است که معماران در پیش گرفتن تا به کمک فناوری و دانش روز در جهت پاسخگویی به نیازهای انسان ها حرکت کنند. در این راستا با توجه به رشد جوامع و ظهور تکنولوژی های هوشمند میتوان از این تکونولوژی ها در راستای ارتقای سطح معماری منطقه ای در هر نقطه ای از کشور بهره جست .در این تحقیق سعی شده است تا با بررسی و شناخت این تکنولوژی هوشمند که در قالب معماری هوشمند نیز قرار می گیرد و جنبه های مختلف آن و همچنین با شناخت خصیصه های اصلی معماری منطقه گرا و در نهایت یافتن اینکه چگونه تکنولوژی هوشمند در رسیدن به یک معماری منطقه ای اثرگذار است ، گام کوچکی برداشته شود.این پژوهش به روش توصیفی -تحلیلی صورت گرفته است و با بررسی چند نمونه موردی تلاش شده است تا در عین حفظ هویت در دنیای نوین امروز به روشی پایدار دست یابد.با بکار گیری تکنولوژی های هوشمند در زمینه معماری هوشمند در جهت پاسخگویی به ویژگی های منطقه ای در ابعاد گوناگون از جمله زیست بوم، اقلیم ، اجتماع و فرهنگ یک منطقه ، می توان گامی بزرگ در جهت رشد معماری کشور برداشت .

معماری هوشمند، معماری منطقه ای ، پایداری در معماری ، تکنولوژی هوشمند، شاخصه های منطقه ای .