ندا احمدی مجد - دانشجوی دکتری معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد ، شهرکرد، ایران.

یکی از عوامل موثر در وقوع جرم، محیط اجتماع و زندگی است به طوریکه نوع و کیفیت معماری و شهرسازی در کاهش یا افزایش وقوع جرایم تاثیر بسیاری دارد؛ به گونه ای که امروزه درصد قابل توجهی از جرایم مخل نظم ، امنیت و آسایش عمومی افراد ناشی از همین موضوع، یعنی بی توجهی به معماری و شهرسازی صحیح و اصولی است . برای مثال در حوزه شهرسازی وضعیت ظاهری معابر شهری و فضای سبز تاثیر بسزایی در کاهش وقوع جرم دارد. خیابانهای کم نور و یا تاریک ، ساختمانها و محله های مخروبه و خالی از سکنه و اطراف پل های بزرگ، زیرگذرها و حریم ریل های راهآهن ، مکانهای مناسبی برای افزایش و تشدید وقوع جرایمی چون قتل ، تجاوزهای جنسی ، شرارت، تجمع معتادان و موارد مشابه است . با بررسی میزان وقوع جرایم در میدانها و خیابانهای اصلی شهر آشکار می گردد که به لحاظ وجود امکانات فرهنگی ، اجتماعی ، اقتصادی ، انتظامی و مراکز کنترل و نظارت اجتماعی در این بخش ها، درصد جرایم بسیار پایین تر از مناطق حاشیه ای شهر می باشد. از این رو در این مقاله به بررسی ارتباط امنیت اجتماعی با معماری پرداخته ایم . روش پژوهش در این مقاله روش توصیفی -تحلیلی و با استفاده از ابزار پرسشنامه بوده است . تعداد ۱۵۴ نفر برای این پژوهش انتخاب شده است . نتایج به دست آمده در نرم افزار IBM SPSS Statistics تحلیل شده و در در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که بین متغیر های امنیت اجتماعی و معماری شهری رابطه معنی داری وجود دارد.

امنیت اجتماعی ، امنیت شهری ، طراحی محیطی