سعید شمسی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری ، موسسه آموزش عالی نبی اکرم (ص) تبریز، تبریز، ایران
شیوا ولایتی - استادیار گروه معماری و طراحی شهری ، موسسه آموزش عالی نبی اکرم (ص)، تبریز، ایران

فضاهای آموزشی و پرورشی کودکان یکی از مراکز اولیه در رویارویی با دنیای خارج از خانه به حساب می آید و از اهمیت به سزایی بهره می برد. مکان و فضایی که کودکان در مرحله اول تجربه دوری از والدین را تجربه می کنند با پیچیدگی های فراوانی همراه بوده است . که باید جبران آن در محیط طراحی علاوه بر تاثیرگذاری در جهت رشد و شکوفایی جنبه های خصوصیاتی اعم از: آرامش روحی و روانی به کار گرفته شود. نکته قابل حائزاهمیت در این است که نخستین فضایی که کودک بعد از خانه در اجتماع وارد می شود و در شکل گیری شخصیت نقش مهمی ایفاء دارد باید مفید واقع گردد. مولفه های تاثیرگذار امروزه برخلاف گذشته که پارمترهای اقتصادی ، تعلیم وتربیت بر محیط طراحی حاکم بود، عوامل های نظیر زیبایی شناختی ، روانشناسی - روانشناختی ، پایداری و غیره، نیز مطرح بوده است تا به وسیله خلق فضای مناسب و سازگار با محیط طراحی - (معماری )، کودک با بسترهای از استعداد فراهم شود. روش تحقیق در مقاله حاضر بااستفاده از روش تحقیقی توصیفی - تحلیلی ، به شمار می آید و همچنین برای تجزیه وتحلیل اطلاعات و دادههای به دست آمده از پژوهش از روش مطالعه کتابخانه ای استخراج گردیده را برخوردار می باشد. بنابراین خانه کودک را باید به گونه ای طراحی نمود که انگیزهای برای ارتقاء کودک در جهت رشد، قدرت تخیل و کنجکاوی روبه افزایش باشد و درنهایت باعت آموزش و پرورش خلاقیت کودک منجربه هویت واحد گردد.

محیط طراحی ، زیبایی شناختی ، روانشناسی - روانشناختی ، پایداری ، خانه کودک