معید عسگری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری داخلی، دانشگاه خاتم، تهران، ایران

امروزه با توجه به روند رو به رشد جمعیت جهان و بهره برداری نادرست از طبیعت ، توجه به طراحی سبز یکی از ملزومات معماری در حوزه مرتبط با ساختمان می باشد. طراحی سبز در صنعت ساختمان بیشتر برای اصلاح کیفیت زندگی انسان در زمان حال و آینده کاربرد دارد. از طرفی ، از میان فضاهای معماری ، فضای داخلی از اهمیت فراوانی برخوردار است .فضای داخلی محیط های معماری ، امروزه تا حدی مورد توجه قرار گرفته است ، که علاوه بر مسایل روانشناختی و زیبایی شناختی ، درشاخه های مختلف علمی مورد بحث و نظر قرار می گیرد. آنچه در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است ، استفاده از جداره های سبز در فضای داخلی ساختمان به عنوان پاسخی به مشکلات فراوان زیست محیطی می باشد. استفاده از عناصر طبیعی در فضاهای داخلی میزان حضور افراد را در محیط افزایش داده و افراد احساس تعلق به محیط پیدا می کنند و این امر تا حد زیادی در ارتقاء کیفیت فضاهای داخلی نقش موثری را ایفا می کند. هدف در این نوشتار، بیان چگونگی استفاده از پارامترها ونوآوری " های طراحی " سبز در فضاهای داخلی و شناسایی و اولویت بندی منافع حاصل از بکارگیری دیوار سبز بر پایه روش بهترین - بدترین که به عنوان یکی ازروش های نوین تصمیم گیری چند معیاره مطرح است ،می باشد . بدین منظور ابتدا با بررسی جامع پیشینه تحقیق مرتبط با این حوزه، این منافع استخراج شدند ، سپس با بهره گیری از روش بهترین - بدترین و نظرات خبرگان ارزیابی و اولویت بندی شدند. نتایج حاکی از آن بود که منافع بهبود هوای داخلی از طریق عمل فتوسنتز، کاهش آلودگی صوتی در محیط های داخلی و مزایای بصری و روان شناسانه به ترتیب از بیشترین اهمیت برخوردار می باشند.

معماری داخلی ، معماری سبز، محیط زیست ، دیوار سبز، اولویت بندی ، منافع ، BWM