حامد افشارمنش - گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، ایران
منصور نیکپور - گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلا می ، واحد بم ، ایران

همانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه، شیوه های متداول برنامه ریزی در ایران بویژه در زمینه سیاستگذاریکاربری زمین در فضاهای رها شده شهری و مناطق حومه ای، بیشتر متاظر از طرح های جامع و تفصیلی است.رویکردهای متاخر " نیز تاکنون تاثیر چشمگیری بر برنامه ریزی کاربری اراضی نداشته اند . در علوم محیطی، دانش وهنر "معماری منظر اهمیت دیدگاه یکپارچه در حوزه های برنامه ریزی و طراحی محیط و منظر، ضرورت توجه بهرویکرد بوم شناختی را در فعالیت های بین رشته ای تخصص هایی نظیر معماری منظر و بوم شناسی، زیباشناسی خاطر نشان میسازد. فرض مقاله بر آن است که با تکیه بر مفاهیم پایه دیدگاه بوم شناسی منظر زیباشناسی منظر میتوان به توصیف، تحلیل و تدوین راهبرد توسعه عرصه های باز و سبز پرداخت. زیرا که بوم شناسی منظر با مطالعهالگوها و فرایندهای منظر می پردازد و هم زمان گامی فراتر از تحلیل علمی محض نهاده، عوامل مداخله گر انسانی ومتغیرهای فرهنگی را نیز همگام با متغیرهای محیط فیزیکی و طبیعی مورد مالحظه قرار میدهد. براین اساس، یکپرسش آن است که چگونه میتوان با تکیه بر رویکرد برنامه ریزی بوم شناختی منظر به طبقه بندی فضاهای باز و سبزدر مناطق حومه ای در حال توسعه پرداخت؟ یک نکته مهم آنکه، شهر تهران به سبب دگرگونی سریع سیاست هایشهرسازی، تغییر ماهیت کاربری اراضی ناشی از مسائل اقتصادی و ... همواره در حال از دست دادن بخش های زیادیاز فضاهای باز و طبیعی پیرامون خود است، و میتواند مصداق مناسب مطالعه و برنامه ریزی با رویکرد بوم شناسی وزیبا شناسی باشد.

منظر، زیباییشناسی،بومشناختی منظر،معماری منظر، فضای باز و سبز شهر ی