حسین حمزوی - دانشجوی دکتری تخصصی رشته معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر، عضو هیات علمی تمام وقت و مدیر گروه آموزشی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد لامرد

در خانه عواملی هست که ارزشهای انسانی در آن تجلی پیدا می کند و می توان به مهم ترین آن به عنوان مکان اجتماعی نگهداری فرهنگ اشاره کرد. به نظر می رسد اساسی ترین نیازهای آدمی داشتن سرپناه است ؛ بنابراین تامین مسکن مناسب برای تمامی اقشار جامعه ضرورتی انکار ناپذیر است . یکی از راهکارهای تامین مسکن بهینه قابلیت انعطاف پذیری در آن است . انعطاف پذیری در طراحی معماری شامل امکان تنظیم و سازگاری واحد مسکونی در طول زمان می شود. این امر در ساختمان باعث ، ایجاد تنوع شده و در نهایت موجب بهبود بهره وری و افزایش عمر ساختمان می گردد.در این مقاله روش تحقیق کیفی بوده که در آن به مطالعه اثر انعطاف پذیری بر طراحی مسکن بهینه پرداخته می شود. به این ترتیب پس از گردآوری اطلاعات از طریق روش کتابخانه ای و بررسی نمونه های مرتبط و تحلیل آنها، به نتایجی در رابطه با دستیابی به انعطاف پذیری اشاره می شود. طرح موضوع انعطاف پذیری در این مقاله به منظور عملکرد چند فضا متفاوت در یک فضا صورت گرفته است . در این امر می توان از طراحی مبلمان انعطاف پذیر استفاده کرد و لذا روش ارائه شده در این مقاله می تواند موجب سکونت دائم و همیشگی به صورت پایدار شود.

مسکن بهینه ، قابلیت انعطاف پذیری ، مبلمان انعطاف پذیر، چند عملکردی