حسین حمزوی - دانشجوی دکتری تخصصی رشته معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر، عضو هیات علمی تمام وقت و مدیر گروه آموزشی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد لامرد

بدنبال استفاده بیش از حد از زمین و منابع آن در سالهای پایانی قرن بیستم ، از یک طرف بشر با خطر کمبود منابع مواجه شد و از طرف دیگر مسائل و مشکلات زیست محیطی بویژه در شهرها دامنگیر انسانها شد و همین امر سبب شد مسئولان در جهت تعدیل مشکلات فوق به فکرچاره بیفتند از این رو، آنها به توسعه پایدار روی آوردند و در این زمینه دست به برنامه ریزی زدند. هر چند برنامه ریزی برای تحقق پایداری در مجموعه شهرها به عنوان سیستم شهری هنوز مراحل اولیه خود را طی می کند اما زمینه ایجاد تغییرات در جهت نیل به اهداف توسعه پایدار در آنها را در آینده فراهم کرده است . سیستم های شهری سیستم های پویایی است که در طول زمان تغییر می یابد. در داخل شهرها بین عناصر تشکیل دهنده شهر مانند عوامل سکونتی ، تجاری ، خدماتی و صنعتی همواره روابط و مناسبات متقابلی وجود دارد و هر یک از این عناصر بخش ویژه ای از شهر را به خود اختصاص می دهد و به سبب شکل یابی سیستم های شهری می شوند. نقش سیستم های شهری با توجه به مفاهیم و شاخص هایی که در توسعه پایدار شهری مطرح است بسیار قابل توجه است . بنابراین با شناسایی سیستم های پویایی که در راستای اهداف توسعه پایدار شهری مطرح می شود می توان در جهت برنامه ریزی آینده شهر از آنها به شکل مطلوبی استفاده کرد.هدف این پژوهش بررسی سیستم های شهری در راستای اصول معماری پایدار می باشد. همچنین روابط و مناسباتی که بین سیستم های مختلف شهری در راستای اهداف توسعه پایدار وجود داردرا تجزیه و تحلیل می کند.

شهر، سیستم شهری ، معماری پایدار، برنامه ریزی .