نیلوفر ایران نژاد - دانشجوی دکتری معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
شهناز فرمانی - دکتری معماری، استادیار، گروه معماری، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

مسکن ، به عنوان اولین سرپناه انسان در طی قرنها و سالهای متمادی ، از ابعاد مختلفی دچار تغییر و تحول شدهاست . یکی از عوامل تاثیرگذار بر شکل گیری مسکن و روابط فضایی آن، رفتار قلمروپایی است که در حیطه ی علوم روانشناسی محیط تعریف می شود. پژوهش حاضر، با هدف بررسی سیر تحول رفتار قلمروپایی در خانه های آپارتمانی دهه ۹۰ اصفهان و شناسایی قلمروهای خلوت فردی و جمعی ، فضای تعامل بینابینی و فضای تعاملات جمعی ، به منظور طراحی آیده آل برای مسکن در آینده با روش تحقیق توصیفی ، تحلیلی و تفسیری _تاریخی انجام شده است . یافته های پژوهش ، سیر تحول مرزهای قلمروپایی را در دهه ی ۹۰ اصفهان در نمونه های موردی مورد بررسی مشخص می کند و نتایج پژوهش بر تقویت قلمروهای حریم جمعی خانواده در ارحجت به قلمروهای خصوصی و قلمروهای عمومی خانه های دهه ۹۰ در طول زمان، تاکید می کند.

قلمرو، رفتار قلمروپایی ، مسکن معاصر، خانه های اصفهان