مسعود نبی میبدی - استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه یزد
مرتضی منصورنژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه یزد

وجود حرکت و استفاده از آن در طول مسیر زندگی و از بدو خلقت ، همراه و یاری گر انسان برای انجام امور و فعالیت هایش و همچنین کمک کننده به او برای فهم و درک محیط اطرافش بوده است ، به گونه ای که حتی نوع و سرعت حرکت انسان، باعث تفاوت در فهم نوع ادراکات انسان از محیط می شود. مهم بودن این موضوع، نیاز به یک موزه را جهت ارزشمند شمردن، فهم کردن و به نمایش گذاشتن انواع حرکت برای درک معماران و مخاطبان موزه، درخور توجه می کند. وجود سازه و مسائل دیداری و پایه ای مربوط به آن در معماری و نقش کلیدی آن در برپایی و ساخت فضاهای فرمال و حجمی مانند موزه، انکارناپذیر است . لذا می تواند در نحوه شکل گیری مسیرها، جهت ها و الگوهای حرکتی مخاطبان موزه و شناسایی فضاهای پر اهمیت موزه همچون لابی ، بسیار موثر واقع شود و باعث بهبود دید معمار نسبت به رفتارهای بازدیدکنندگان، به خصوص رفتارهای حرکتی آنها شود و بیشترین نقش را در طراحی موزه، جهت نمایش جوهره حرکت در انسان ایفا کند. هدف از این پژوهش به نمایش گذاشتن و فهم کردن واژه حرکت در انسان هم در بعد ذهنی و هم در بعد فیزیکی به کمک استفاده از عناصر سازهای و طراحی معمارانه می باشد تا گامی در جهت فهم اهمیت انواع حرکت انسان در درک فضای معماری برای طراحان باشد. در این مقاله ، دادهها از روش کیفی و در انواع: کیفی -تاریخی ، کیفی -توصیفی و کیفی -تحلیلی گردآوری شده و مورد استفاده و تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند و تاثیرپذیری از سازه و مولفه های کالبدی آن همچون: ارتفاع، مقیاس، شفافیت و ... را جهت شناساندن انواع حرکت انسان، انواع جهت دهی ها ، توقف ها و تغییرهای ایجاد شده در سرعت حرکت او، از طریق مشاهده عناصر سازه ای و تاثیرپذیری از فرم و شکل سازه در موزه، مورد تایید قرار می دهند.

حرکت ، حرکت در موزه، سازه، مولفه های کالبدی سازه