بررسی نقش خوانایی در ارتقاء کیفیت فضاهای آموزشی (مدرسه به عنوان خانه ی دوم)

مدرسه پس از خانواده، دومین نهاد بزرگی است که کودکان به عنوان خانه ی دوم خود به آن ورود پیدا کرده و رشد می کنند و به دلیل تاثیرات مهمی که در شکل گیری شخصیت و آینده کودکان دارد بسیار حائز اهمیت است . با تامل در فضاهای آموشی کشور متوجه می شویم که این فضاها اولین عنصر شناخت و درک فضا یعنی خوانایی را از طرف مخاطب اصلی و کودکان ندارند و این عدم خوانایی موجب از بین رفتن احساس تعلق کودکان به خانه دوم خود می شود و تاثیرات عمیقی در رشد کودکان به عنوان آینده سازان جامعه خواهدداشت . هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر مفهوم خوانایی در جهت ارتقاء کیفیت فضاهای آموزشی مانند مدرسه به عنوان خانه دوم می باشد. لذا با توجه به ضرورت و اهمیت مفهوم خوانایی فضاها در مدرسه به عنوان خانه دوم هر فرد در دوران کودکی و تاثیر آن بر کیفیت عملکرد دانش آموزان نه تنها در دوران کودکی بلکه در آینده دانش آموزان بر آن شدیم تا در تحقیق پیش رو به بررسی رابطه ی میان دو متغیر خوانایی و فضاهای آموزشی در مدارس بپردازیم . نتایج این پژوهش نشان دهنده آن خواهد بود که خوانایی فضاها در ایجاد حس تعلق و پیوند کودک و خانه دوم( مدرسه ) و به دنبال آن افزایش کیفیت فضاها و آموزش کودکان نقش اساسی خواهدداشت و عوامل موثر در ایجاد خوانایی در مدارس مانند هم ارزی فرم و عملکرد، شفافیت و ارتباط قوی داخل و خارج فضاها، مقیاس متناسب فضا با کاربران، سیرکولاسیون و مسیر حرکتی واضح خواهدبود.

Keywords:

خوانایی , مدرسه , خانه دوم , معماری , فضای آموزشی , کالبدی , خوانش فضایی .