جلال احمدی - دانشجو دکتری

از گذشته مسابقات معماری راهی جهت دستیابی به بهترین طرح برای یک بنا بوده است. در سال ۱۳۸۱ ش به منظور برگزاری هر چه بهتر این مسابقات و دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده، آیین نامه ای توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب گردید ،اما امروز پس از گذشت حدود یک دهه از تصویب آیین نامه هنوز مشکلات متعددی در زمینههای مختلف از جمله سازماندهی، داوری و برگزاری مسابقات و جوایز آنها مشاهده می.شود گستره این مشکلات را میتوان در چهار حوزه رهبری مدیریت برنامه ،دهی و برنامه ریزی مورد بررسی قرار داد همان گونه که برگزاری مناسب مسابقات موجب ارتقاء و پیشرفت سطح معماری کشور میشود ضعف در ساختار برگزاری مسابقات، ضمن اتلاف هزینه و انرژی میتواند موجب بروز آثار و تبعات منفی در زمین هویت تاریخی و بومی معماری ایران گردد. این مقاله با ،مطالعه ،بررسی مقایسه و تحلیل تعدادی از مسابقات معماری برگزار شده در کشور در دوره پهلوی دوم و پس از انقلاب، به منظور شناخت ظرفیتهای مثبت قوانین و اشکالات مرتبط و با هدف بازنگری و اصلاح در برگزاری این مسابقات و در نتیجه توسعه معماری کشور به نقادی این سامانه می پردازد با توجه به اینکه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مبانی حرکت اولیه معماری از نظر تغییر رویه قبلی به نگرشی جدید استارت می خورد ، لذا ارزیابی میزان تاثیر پذیری تغییر رویه قبلی به روند معماری معاصر بعد انقلاب از موازین اساسی و اهداف اصل جهت گیری مقاله باشد که در طی آن به یک می واکاوی نگرشی در حوزه ارتقاء معماری معاصر از دیدگاه مسابقات معماری می پردازد.

معماری، هویت تاریخی ،معماری معاصر، مسابقات معماری