تحول کانسپت تا ایده در طراحی معماری فرهنگسرا

بی تردید یکی از بنیادی ترین مقوله معماری در سلسله محافل هنر معاصر، وادی کانسپت و ایده است . این رویکرد از ابتدای شکل گیری طرح معماری ، از آغاز پروسه و در ختم شدن به پروژه به تبع ظهور نظریه ها و نظریه پردازان گوناگون دچار تغییر و تسهیل شده است . برنارد چومی به زعم پژوهشگر از هوشمندترین و رادیکالترین مدافع نحله ای از دیکانیتراکش است که معماری بدون کانسپت را معماری نمی داند، و از طرفی دیگر ژاک دریدا با مطرح کردن دیکانستراکشن و نقدش به ساختارگراها جهان ساختارگرایی را به پرسش می کشاند . در این مقاله ضمن بررسی پارادایم های اندیشگی این دو مقوله یعنی کانسپت و ایده در حوزه معماری مورد بحث ، و با محوریت قرار دادن طراحی فرهنگسرا در محله دباغچال که پروژهای از پایاننامه ارشد معماری است را با روش تحلیلی و توصیفی و با ابزار کتابخانه ای و اینترنتی مهمترین مسئله مستتر در این وادی را واکاوی می کند. سوال اصلی مقاله بر همین راستا طرح شده است ."کانسپت و ایده با توجه به پروژه مطرح شده، چگونه واکاوی می شود و جدل این دو رهیافت از طریق معماری فرهنگسرا را چگونه نمایان سازی می کند؟ اینگونه خوانش ها با هدف گسترش رویکرد معنایی غیر متعارف می تواند همچون رهنمونی معنا شناختی در دیگر ساحت های معماری باشد

Keywords:

ایده , فرهنگسرا , کانسپت , جامع گرایی