سیدامیررضا بی نش - کارشناس ارشد معماری

رویکرد انعطاف پذیری در طراحی با هدف پاسخ به نیازهای عملکردی متنوع و مختلف و فضاهای چند عملکردی می باشد. انعطاف پذیری یکی از مفاهیم مطرح در معماری ایرانی اسلامی است و توجه به آن به ویژه در مسکن ، به دلیل نیازهای متغیرافراد ساکن ، همواره جز نقاط قوت طراحی محسوب میشود.در معماری ایران، این موضوع به صورت ذاتی و کاملا خودباورانه در مسکن سنتی هویدا است .در تحقیق حاضر از روش توصیفی و پیمایشی استفاده شد، که به یافتن مولفه های انعطاف پذیری و معماری ایرانی اسلامی پرداخته شد. در ابتدا با مطالعه کتابخانه ای مولفه های موثر پژوهش استخراج گردید و به صورت چهارچوب نظری تدوین گردید. جامعه آماری تحقیق ۱۰ نفر از اساتید صاحبنظر و اندیشمندان در حوزه معماری می باشند. ابزار جمع آوری اطلاعات میدانی پرسشنامه بسته با تحلیل پاسخها به وسیله نرم افزار spss رابطه بین مولفه های انعطاف پذیری و معماری ایرانی تحلیل شد. مطابق یافته های تحقیق مولفه تغییر پذیری و بعد از آن مولفه تنوع پذیری بیشترین ارتباط با مولفه های معماری ایرانی اسلامی دارد.

رابطه همبستگی ، انعطاف پذیری ، معماری ایرانی اسلامی