محمدحسام آذربایجانی - دکتری پژوهش هنر

آنچه که در مطالعه ی هنرهای تجسمی معاصر در ایران به طور عمده رخ می نمایاند،تاثیرپذیری گسترده از هنر جهانی ومدرنیسم غربی است که از مسیرهایی چون ترجمه و سفر دانشجویان و هنرمندان به اروپا و آشنایی آنان با هنر غرب، به ایران انتقال یافت .نتیجه ی چنین انتقال غیرمستقیمی ، عدم شناخت جامع از مدرنیسم ۱، و در نتیجه تقلید یانفی نا آگاهانه از این پدیده در مقاطع مختلف تاریخی بود.در این پژوهش ، سعی بر آن است تا ارتباط متقابل سه کلید واژه : هنرهای اسلامی هنرهای تجسمی دوره معاصررا در آثار ، افکار و نظرات هنرمندانایرانی مورد بررسی قرار داده و تاثیر و تاثراتی که این مفاهیم بر هنر های تجسمی معاصر ایران داشته اند را مورد بازشناسی ، دسته بندی و تحلیل محتوایی قرار دهد.اهداف این مقاله در وهله ی اول، متمرکز بر شناخت هنرهای اسلامی هنرهای تجسمی دوره معاصرو در گام بعد، تاثیر متقابل سه شاخص : ایده، مفهوم و بیان بر هنر تجسمی معاصر ایران می باشد.روش پژوهش به شیوه تحلیلی - توصیفی می باشد و شیوه داده اندوزی از طریق مطالعه اسناد کتابخانه ای و منابع الکترونیک بوده است .نتایج حاصل از پژوهش بیانگر این مهم بوده که : آثار هنر تجسمی معاصر ایران (- ۹ ۱۳۸ ) در درجه ی اول با گزینش زبان بازنمایی ارتباطی عمیق و حداکثری با زندگی و تجربیاتش و همین طور مخاطبان را در نظر دارد و می خواهد دایره ی شمول خود را از جامعه ی تجسمی به دیگر اقشار جامعه و شاید نخبگان سیاسی - اجتماعی گسترش بدهد. از آن جا که به کارگیری این شیوه کسب مهارت، و گذراندن دورهای از آموزش را می طلبد.

هنرهای اسلامی ، بیان هنرهای تجسمی ، دوره معاصر،ایده ومفهوم