بررسی مشخصات مکانیکی و دوام ملات های ژئوپلیمری حاوی نانو سیلیس

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 180

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICACU02_1594

تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1401

Abstract:

بتن و ملات ژئوپلیمری با توجه به مزایای ب سیار از جمله کاهش اثرات مخرب زیست محیطی نا شی از فرآیند تولید سیمان و همچنین خواص مطلوب مکانیکی و دوامی ، در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است . در پایان نامه حاضر اثر حضور نانوسیلیس و متاکائولین بر مشخصات مکانیکی ، حرارتی و جذب آب نمونه های ساخته شده از ملات ژئوپلیمری مورد بررسی آزمای شگاهی قرار گرفته ا ست . برای این منظور آزمایش های مختلف از جمله ، مقاومت فشاری ، مقاومت ک ش شی (کشش مستقیم ) و مقاومت خمشی انجام شده است ، همچنین با هدف بررسی اثر حرارت بر مقاومت فشاری نمونه های آزمایشگاهی ، تمامی نمونه ها پس از قرارگیری در معرض دماهای ۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰ و ۶۰۰ درجه تحت آزمایش مقاومت فشاری قرار گرفته و نتایج ثبت شده است . آزمایش جذب آب به عنوان معیاری برای سنجش دوام ملات ژئوپلیمری حاوی نانوسیلیس و متاکائولن ، انجام شده است . ۱۴ طرح مختلف از ملات زئوپلیمری بر پایه سرباره ساخته شده ا ست . نانو سیلیس با در صدهای وزنی ۱،۲،۳،۴،۵ و ۶ در صد با سرباره جایگزین شده ا ست همچنین در نیمی از طرحها ۱۰% وزن سرباره با متاکائولن جایگزین شده ا ست . بررسی نتایج نشان می دهد ا ستفاده از نانو سیلیس باعث شده مقاومت قشاری ۲۸ روزه به طور متوسط ۱,۱۷% و ۴,۱۴% به ترتیب برای طرخهای فاقد متاکائولن و حاوی متاکئولن نسبت به نمونه شاهد افزایش یابد. حضور متاکائولن باعث بهبود مقاومت کششی شده ا ست اما میزان این تاثیر آن در مقای سه با مقاومت خمشی کمتر است . بررسی نتایج نشان می دهد تحت اثر حرارت ۶۰۰ درجه سانتی گراد طرح شاهد (فاقد متاکائولن ) %۸,۸۶ مقاومت فشاری خود را از دست داده است ، این مقدار برای طرح با جایگزینی ۱۰ % متاکائولن ۵,۸۲% بدست آمده است . برر سی تصاویر حا صل از میکرو سکوپ الکترونیکی نمونه قرار گرفته تحت دمای بالا نشان داده ا ست که روند ژئوپلیمریزا سیون در دماهای بالا و پس از آزادسازی عناصر غیرفعال موجود در ترکیبات سرباره و متاکائولن ادامه دارد. که با حضور نانوسیلیس موجود در ترکیب ، باعث ادامه روند شده اند.

Authors

کسری حقیقیان

دانشجوی کارشناسی ارشد سازه, گروه مهندسی عمران, دانشکده فنی, دانشگاه گیلان, رشت

علی صدرممتازی

پروفسور گروه مهندسی عمران, دانشکده فنی, دانشگاه گیلان, رشت

رضا کهنی خشکبیجاری

فارق التحصیل دکترای سازه, گروه مهندسی عمران, دانشکده فنی, دانشگاه گیلان, رشت