سروش یاحسن - دانشجوی دکتری سازه، دانشکده مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
نوید سیاه پلو - استادیار، دانشکده مهندسی عمران، جهاد دانشگاهی اهواز

با توجه به تلفات جانی و مالی بسیار زلزله های اخیر، طراحی لرزه ای و ارزیابی لرزه ای سازه بسیار مورد توجه قرار گرفته است . جهت کاهش آسیب های ناشی از زلزله ، آیین نامه ها ضوابط طراحی لرزه ای را در نظر گرفته اند؛ در این مطالعه به ارزیابی ضوابط طراحی لرزه ای قابهای خمشی فولادی در مبحث دهم مقررات ملی ساختمان و استاندارد ۲۸۰۰ پرداخته شده، به این منظور قابها در ۴ تیپ طبقاتی ۳، ۵، ۷ و ۱۰ با ارتفاع هر طبقه ۳ متر و سه دهانه به طول ۵ متر در ۳ نوع سیستم باربرجانبی قاب خمشی معمولی ، متوسط و ویژه با استفاده از ضوابط طراحی لرزه ای مبحث دهم و استاندارد ۲۸۰۰ طراحی شدند. جهت بررسی ضوابط ، معیارهای پذیرش و محدودیت های ذکر شده در آیین نامه ، از تحلیل استاتیکی غیرخطی پوشاور استفاده شده که این تحلیل با استفاده از ضوابط پیوست دوم استاندارد ۲۸۰۰ در نرم افزار SeismoStruct انجام شده است . نتایج تحلیل پوشاور نشان میدهد قابهای خمشی ویژه و متوسط معیارهای پذیرش را به خوبی اقناع می کنند ولی در قابهای خمشی معمولی ، فقط سازه های ۳ و ۵ طبقه این شرایط را اقناع کردند ولی در بارگذاری جانبی با الگوی بار نوع الف در قاب ۷ طبقه مقادیر برش پایه در تغییر مکان هدف و ۲۵/۱ برابر تغییر مکان هدف به ترتیب برابر ۲۲/۷۰ و ۱۵/۷۰، و در قاب۱۰ طبقه نیز به ترتیب برابر ۹۶/۷۴ و ۵۶/۷۲ می باشد، که با توجه به متن استاندارد ۲۸۰۰ علت محدودیت استفاده از قاب خمشی معمولی در مناطق لرزه خیزی ۳ و ۴ به ارتفاع ۱۵ متر را به وضوح مشخص میشود.

قاب خمشی فولادی ، طراحی لرزه ای ، سطوح شکل پذیری ، ارزیابی لرزه ای ، تحلیل پوش اور، نرم افزار SeismoStruct