بررسی تاثیر طول شیارها و محل قرارگیری آنها بر توزیع کرنش پلاستیک در اتصالات با جان کاهش یافته

در طراحی ساختمانهای دارای سیستم قاب خمشی ، اتصالات تیر به ستون از مهم ترین بخش های طراحی سازه بوده، و رفتار قابهای خمشی فولادی تحت تاثیر رفتار اتصالات آنها می باشد. به طوری که می توان با طراحی بهینه اتصال در رفتار آن اتصال و در نتیجه در رفتار قاب بهبود قابل توجهی ایجاد کرد. با توجه به اهمیت اتصالات می توان گفت عملکرد آنها مستقمای بر امنیت کل قابهای فولادی تاثیر می گذارد. رفتار لرزه ای اتصالات را می توان با انتقال مفصل پلاستیک به محلی دورتر از سطح ستون و چشمه اتصال بهبود بخشید. این بهبود در رفتار اتصالات از طریق کاهش بال تیر در فاصله مشخصی از بر اتصال، و یا از طریق کاهش جان تیر ممکن می باشد. هدف از این مطالعه بررسی رفتار اتصالات کاهش یافته در جان تیر می باشد. در این مقاله به بررسی تاثیر ابعاد طول شیارها بر نحوه توزیع کرنش های پلاستیک مقطع ، و همچنین به بررسی تاثیر موقعیت قرارگیری نواحی کاهش یافته بر رفتار اتصال پرداخته خواهد شد. در این راستا سه تیپ اتصال کاهش یافته از طریق ایجاد یک ، سه و پنج ردیف شیار در جان تیر، که هر تیپ خود متشکل از مدلهایی با سه اندازه مختلف کاهش یافتگی بوده، با استفاده از نرم افزار اجزا محدود Abaqus مورد تحلیل قرار گرفته است . همچنین ناحیه کاهش یافتگی هر مدل به منظور بررسی تاثیر محل قرار گیری در طول مجاز جابه جا شده است . افزایش طول شیارها، دور کردن کرنش های پلاستیک از بر اتصال و انتقال هر چه بهتر آنها به نواحی از پیش تعیین شده را در پی دارد.

Keywords:

توزیع کرنش پلاستیک , روش اجزا محدود , اتصالات کاهش یافته , قاب خمشی , سازه فولادی