اثر سطح جدایش میانی کژدمی در هندسه محورهای تاقدیس های ماری و زیتون در زون ایذه، کمربند چین خورده – رانده زاگرس

تاقدیس های ماری و زیتون در زون ایذه در کمربند چین خورده – رانده زاگرس واقع شده اند. در نقشه زمین شناسی مننطقه به صورت دو تاقدیس جداگانه نشان داده شده اند. این در حالیست که تهیه کننده نقشه محور این دو تاقدیس را یکی در نظر گرفته است و در محل اتصال این دو ساختار خمشی در محور ایجاد شده است. مطالعات صحرایی و تصاویر ماهواره ای نشان می دهد که پهلوی شمال شرقی این دو ساختار در سازند آسماری یکی است و بین این دو ساختار ناودیس وجود ندارد اما در سازند سروک محور دو ساختار کاملا منطبق نیست و کمی جابجایی نشان می دهد. ترسیم برشهای عرضی در دو طرف محل اتصال محورهای تاقدیس های ماری و زیتون نشان میدهد که این دو ساختار در واقع یک ساختار هستند. مطالعات صحرایی و همینطور ترسیم نقشههای هم ضخامت با استفاده از داده های چاههای حفاری شده در منطقه، در محل خمش شاهدی از تاثیر گسلش عرضی برشی پی سنگی که پوشش رسوبی را تحت تاثیر قرار داده باشد، نشان نمی دهد. بر اساس شواهد صحرایی و با توجه به نبود اطلاعات زیر سطحی از قبیل خطوط لرزه نگاری بازتابی، می توان دو ساختار تاقدیسی ماری و زیتون را یک ساختار تاقدیسی در نظر گرفت. دلیل خم شدگی اثر محوری این ساختارها که در سطح دیده میشود، وقوع گسلش راندگی در هسته این ساختار و جابجایی نایکسان این گسلش راندگی است که در ارتباط با تغییرات خصوصیات سطح جدایشی کزدمی در این محل می باشد و موجب ایجاد گسل های پارگیTear Faults شده است.