بهرام ایمانی - دانشیار گروه برنامه ریزی شهری و روستایی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی
علیرضا قانع - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی؛ دانشگاه محقق اردبیلی

در قوانین ایران روستا به عنوان یک سکونت گاه مستقل در قانون تعریف شده است که اگر جمعیت آن از یک نصاب معینی افزونتر شود دولت می تواند آن را به شهر ارتقاء دهد. پس پایه سکونتگاههای روستاها بوده است و اغلب شهرهای امروز در سطح استان و کشور تا چند سال قبل روستایی بودهاند که در اثر تحولات منطقه ای با جذب جمعیت و تغییر ساختار فضایی تبدیل به شهر شدهاند.از طرفی شهر و روستا دوروی یک سکه و جدایی ناپذیر هستند. هر تصمیمی ما در مورد شهر بگیریم بر روستا تاثیر دارد و هر تصمیم گیری در مورد روستا داشته باشیم بر شهر تاثیر می گذارد؛ لذا شناخت روستا و روستا شناسی باتوجه به جایگاه جمعیتی و پایگاه تولیدی آن در جامعه امروز از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است . در ادبیات توسعه و رویکردهای وابسته به آن مبحث کیفیت زندگی و تلاش در جهت ارتقاء این شاخص در سطوح جوامع شهری و روستایی از اهمیت بسزایی برخوردار است . چه بسا که بهبود وضعیت اقتصادی ، اجتماعی ، خدماتی و زیست محیطی سکونتگاههای انسانی در قالب افزایش کیفیت زندگی در این گونه نواحی ؛ نقش تعیین کنندهای در پیشرفت و تعالی جامعه دارد. دراین بین توجه به کیفیت - مکان - به ویژه در نقاط روستایی و ارزیابی نارسایی های آن از توجه و اهمیت شایانی در برنامه ریزی ها برخوردار است . این پژوهش بر آن است تا با استفاده روش توصیفی - تحلیلی و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای ؛ اسنادی و میدانی که در روش اسنادی از تکنیک فیش برداری و در روش میدانی با پرسش از جامعه محلی و مسئولان روستا به گردآوری اطلاعات از طریق مشاهده، مصاحبه پرداخته شده است نسبت مطالعه ، شناخت و تحلیل نارسایی های سکونتگاهی روستای کردکندی از دهستان سردابه در بخش مرکزی شهرستان اردبیل بپردازد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که روستای موردمطالعه در بخش های خدماتی ، رفاهی ، آموزشی و کالبدی همچنان علی رغم دارابودن طرح هادی مصوب دچار ضعف های بسیار عمده است .

روستا، سکونتگاه روستایی ، کالبد، حریم ، تغییر کاربری ، آلودگی