مهدی سیف الهی - لیسانس مدیریت فرهنگی، دانشگاه عل می کاربردی واحد ۳۱ ؛ کارشناس فناور ی اطلاعات منطقه ۱۲ تهران،

با توجه به افزایش مسائل و مشکلات روحی و تغییرات به وجود آمده، تحول در فضاهای فرهنگی و تفریحی شهری ، ضرورت توسعه و ایجاد فضاهای باز عمومی ، توجه به فضاهای فرهنگی و اجتماعی که اهداف اجتماعی ، اقتصادی و زیست محیطی و فضایی کالبدی را درون خود دارد، می باشد. بر همین اساس در این تحقیق سعی در سطح بندی برخورداری مناطق ۲۲ گانه شهر تهران از نظر خدمات تفریحی فرهنگی شده است تا نحوه توزیع این خدمات بر اساس رویکرد عدالت محور بررسی شود. نوع تحقیق کاربردی -توسعه ای است و با توجه به ماهیت موضوع و اهداف تحقیق رویکرد حاکم بر فضای تحقیق »توصیفی -تحلیلی « است . روش جمع آوری دادههای اولیه به صورت اسنادی و از آمارنامه شهرداری های سال ۱۴۰۰ استفاده شده و جهت سطح بندی مناطق از مدل Topsis استفاده شده است . بر اساس جمعیت سال ۱۳۹۵ سرانه این خدمات در شهر تهران برابر ۰۲۸۷.۰ متر مربع است که در مجموع از نظر سرانه استاندارد ۰۱.۰ دارای سطح بالایی است که البته مناطق ۱۴، ۱، ۲۱، ۲ و ۱۳ پایین تر از این استاندارد بوده همچنین شاخص ایده آل مثبت برای مناطق تهران بین ۱۶۹.۰ تا ۲۴۱.۰ است و مناطق ۵، ۶، ۱۱، ۱۲ و ۱۶ دارای کمترین فاصله با ایده آل مثبت هستند و مناطق ۲ و ۴ و ۷ و ۱۳ نیز دارای بیشترین فاصله با ایده آل مثبت هستند. شاخص ایده آل منفی بین بازه ۰۱۷.۰ تا ۱۳۳.۰ است و مناطق ۵ و ۱۶ و ۱۱ و ۱۲ بیشترین فاصله را با ایده آل منفی دارند و مناطق ۲، ۱۰، ۴ و ۷ و ۱۴ نیز کمترین فاصله با شاخص ایده آل منفی را دارند. و بر اساس خروجی مدل Topsis منطقه ۱۲ با مقدرا CL برابر ۴۴۱.۰ دارای رتبه یک است و منطقه ۴ با شاخص CL برابر ۰۶۷.۰ در پایین ترین سطح برخوداری است . همانطور که در نقشه سطح بندی زیر نشان داده شده است مناطق ۱۱ ، ۱۲، ۵ و ۱۶ در سطح کاملا برخودار هستند و مناطق ۶، ۹، ۳ و ۱۹ هم در سطح برخودار؛ مناطق ۱، ۲۰، ۲۲ و ۱۷ هم در سطح نسبتا برخوردار هستند؛ منطقه های ۱۵، ۲۱، ۸، ۱۳ و ۱۸ نیز در سطح برخوداری کم بوده و مناطق ۱۴، ۱۰، ۲، ۷ و ۴ نیز از نظر شاخص های خدمات فرهنگی و مذهبی در سطح برخورداری خیلی کم هستند.

سطح بندی ، منطقه یک ، شاخص خدمات فرهنگی مذهبی ، مدل topsis